[Mitris]

Morgan oszołomiona przez dobrą chwilę rozglądała się wokół siebie niewidzącymi oczami. Najpierw przed oczami ujrzała leżącego Keitha. Był ranny.
"Krew..."
Leżała na ziemi, co bardzo ją rozdrażniło. Ból w szczęce także nie pomagał w spokojnej ocenie sytuacji.
Ile ten pedał ma naboi w tym paskudztwie?!
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Angel]

Ajć, no pięknie, tego inteligent nie przewidział... Grunt, że nie roztrzaskał sobie jeszcze inteligentniej głowy... Wtedy by chyba umarł, ale ze śmiechu, o ile nie straciłby przytomności... Taki idiotyczny błąd... Był bardziej niezdarny, niż mu się wydawało... Niż sam siebie podejrzewał! No dobra, ale czy teraz aby na pewno może się nad czymś takim zastanawiać..? CO nie co znał się na broni, ale jaka jest szansa, że rozpozna tą, którą trzyma te mężczyzna? Mniejsza zeru? Ba! Nawet nie ma 1/4 szansy, a wychylanie swojego pięknego łebka znad stołu wydawało się co najmniej idiotyczne... No dobra, ale co z Keithem..? Sahri wydostał się z plątaniny nóg i rąk, jaką tworzyli razem z Morgan i panią doktor. Szlak by to! Myśl, panie Nailahu, myśl! Jesteście w gorzej niż fatalnej pozycji, która nijak nie nadaje się do ucieczki, a nie wiadomo, ile ten facet ma naboi. Równie dobrze może mieć zapasowy magazynek... Nie trzeba było geniuszu, żeby wiedzieć, jaka zasrana jest ta sytuacja.
- Wiesz, że to ci nie ujdzie na sucho..? Wiesz, że możesz o wiele więcej stracić niż zyskać poprzez zabijanie nas..? Zastanów się, czy warto. Zapewniam cię, że możesz wiele stracić, oj taaak... - Odezwał się spokojnym opanowanym głosem. Trzeba go zagadać. Trzeba chodź spróbować odwieźć go od planu... A gdyby tak spróbować zagrać karty najwyższe..? Niby bardzo niebezpieczne... Nie wiedział w końcu, kim ten gość jest... Ale trochę oszustwa... - Kosher Nostra nie będzie zadowolona, że napadasz ich ludzi... - Ciągnął dalej tym samym, niezmienionym tonem.
//test na perswazję/kłamstwo..?

[Mitris]

Morgan w innej sytuacji pewnie zaczęłaby się krztusić ze śmiechu. Jednak obecnie tylko sztuczny uśmiech mógł wypłynąć na jej twarz.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Darkpotato]

[Mitris]

Morgan podskoczyła przestraszona od strzału.
-Miałeś liczyć do TRZECH! - wypaliła nie myśląc.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[DarthVanat]

Keith powoli podnosi się z ziemi. Oparł się o stolik zdrową ręką i spróbował wstać. Zacisnął zęby z bólu. Popatrzył na mężczyzne w garniturze. Śledził pilnie każdy jego ruch.
(powiedz mi darkuś co dokładnie widze. co on robi, kazdy szczegół jak się zachowuje. czy wyczuwam że strzeli zaraz znowu we mnie? w co teraz celuje, jak wygląda broń itp )
- Nudzi Ci się? - powiedział cicho przepełnionym gniewem głosem - Chcesz się zabawić? To podejdz blizej, zapraszam pana.  Zatańczymy
Ręke miał wciąż zacisniętą na nożu. Pilnie obserwował każdy ruch, wszystko co się działo w barze nie mogło umknąć jego oku.
____________
Wyspa i Królik - MG

Ofiara - Keith

Konwój - Zeke

Seasons change, tastes change... but people? People never change, and you delude yourself believing otherwise...

[Darkpotato]

Keith:
Widzisz wysokiego, dość postawnego, krótko ostrzyżonego mężczyznę w eleganckim, dobrze skrojonym garniturze. Nie wygląda on na typowego 'ochroniarza'. Jest bardziej elegancki i... Jakiś inny.
Widzisz też broń, która do niedawna wycelowana była w stolik. Teraz wskazuje lufą Twoją klatkę piersiową. Przeciwnik nie wyraża absolutnie żadnych emocji. Co więcej, nie dostrzegasz na nim żadnych, nawet powierzchownych ran, które powinny pojawić się po uderzeniu krzesłem.
Mężczyzna jest tylko nieco blady. Może ze strachu?

Nudzi Ci się? Chcesz się zabawić? To podejdz blizej, zapraszam pana.  Zatańczymy.

Przeciwnik nie odpowiedział Ci. Po prostu wyszczerzył zęby w przerażającym uśmiechu. Wiesz, że za chwilę naciśnie spust.
____________

[Raile]

Dlaczego wdają się w niepotrzebne rozmowy i dyskusję? Nie potrafiła powstrzymać krzyku gdy ten psychol strzelił w stół – a widać, potrafi celować. Kolejnym razem może trafić w jej głowę! Doczłapała się więc do okna, próbując ciągnąć za stołek. Wybić szybę i uciec. Taki jest plan. Przynajmniej nie umrze, leżąc bezczynnie!
____________

Postacie:
#wciąż Holly
#Juno

[DarthVanat]

Niemalże widać jak trybiki w głowie Keitha pracują. Zazawyczaj podobne sytuacje wyglądały tak że Keith oponentowi (czasem oponent keithowi) wybijał zęby o blat barowy, rzadziej o ścianę. Ale coś takiego mu się jeszcze nie zdarzyło. Owszem, celowano do niego z broni, nawet został raz postrzelony (bodajże w '03, gdy ojcem pewnej niewiasty okazał się bardzo niemiły farmer), ale nigdy przeciwnik nie był tak kur*sko uparty. Keith nie wiedział juz co ma zrobić, aby chociaz odwrócić jego uwagę. Podszedł powolnym krokiem do kluczyków. Sięgnął po nie ręką tak aby mężczyzna zobaczył jego sygnet.
- A tego już nie potrzebujesz? - spytał.
____________
Wyspa i Królik - MG

Ofiara - Keith

Konwój - Zeke

Seasons change, tastes change... but people? People never change, and you delude yourself believing otherwise...

[Darkpotato]

Holly:
Wykorzystując fakt, iż przeciwnik zajęty jest przedstawieniem Keitha, udaje Ci się wybić szybę.
W tym samym momencie kolejny pocisk trafia w ścianę, tuż obok Twojej głowy. Jakiś odłamek przeciął Ci policzek.

Keith:
Słyszysz strzał. Przez chwilę nawet go czujesz, ale zaraz zauważasz, że wylot lufy delikatnie zmienił swoje położenie. Trzymasz kluczyki, które nieznajomy rzucił wcześniej na Wasz stolik.

-Tego już nie potrzebujesz?

-Nie.
Odparł spokojnie przeciwnik. Ku Twemu zdziwieniu, nie zwrócił najmniejszej uwagi na sygnet. Albo to ukrył.
____________

[DarthVanat]

Keith zachowuje śmiertelny spokój. Musiał grać na zwłokę. Mimo iż może nieznajomy tego nie zrobił, on słyszał dokładnie brzdęk trzaskanej szybki. Wkońcu ktoś pomyślał i stara się uciec. Nie chciał się odwrócić, ale domyslał się że zrobiła to pewnie jedna z dziewczyn, Holly albo Morgan. Musiał tylko grać na zwłokę.
- Powiedz mi coś, często chodzisz sobie po barach, strzelasz do nieznajomych? O posadzie barmana myślałeś? Wiesz, ciągle bys sobie siedział w barach, do tego móglbyś ładnie ludziom podawać drinki, a na niegrzecznych chłopczyków miałbyś piękną dubeltówke pod ladą. Przyznaj, ciekawy styl życia. - Keith uśmiechnął się stucznie. Zrobił krok w prawo.
tu o chcem się znaleźć
____________
Wyspa i Królik - MG

Ofiara - Keith

Konwój - Zeke

Seasons change, tastes change... but people? People never change, and you delude yourself believing otherwise...

[Darkpotato]

Przeciwnik schował pistolet do marynarki. Obszedł bar i skierował kroki w Twoją stronę. Ponownie nie odpowiedział. Domyślasz, się, że tym razem chce sprawdzić swoją umiejętność tańca.
____________

[Raile]

Mogą uciec. Tak!
Kluczyki ma Keith! Tak!
Tylko – jak teraz zwrócić na siebie uwagę towarzyszy by uciekli na tyle szybko, by ten psychopata ich nie zastrzelił. Niewykonane, Holly, niewykonalne, skoro i tak rozwalił twój policzek. Będzie blizna. Dobrze, że nie trafił w głowę.
Ale jest nadzieja, schował broń!
- Keith, nie baw się w bohatera, tylko biegnij! – krzyknęła, co miało znaczyć, że cała grupa powinna wziąć dupę w troki, dobiec za pomocą adrenaliny do auta, wsiąść i odjechać. Ona właśnie zaczęła realizować ten szaleńczy plan.
____________

Postacie:
#wciąż Holly
#Juno

[DarthVanat]

Keith poczekal az tylko metr dzielił go od napastnika. Nie zapominając o ranie na ramieniu wyczekał na odpowiedni moment. Krążył wokół stolika aż znalazł się dokłądnie po drugiej stronie co przeciwnik. Wyglądało to na sposób na uniknięcie starcia, na ucieczkę. Zignorował krzyk Holly. Nie umiał sobie odpuścić. Ten bydlak jest mu winien conajmniej ranę na ramieniu. Niech uciekają. On go spowolni, niech się o niego nie martwią. Dołączy.
Keith z całej siły kopnął stolik, który przewrócił sie i walnął przeciwnika. Wiedząc że nie jest to jednak zwykły człek, nie dał mu nawet chwili na odsunięcie go, podszedł i z całej siły zdrową ręką wbił mu nóż w klatke piersiową. Chciał by krwawił, bo skonał. By nic już nie zagrazało jego przyjaciołom.

ii?
____________
Wyspa i Królik - MG

Ofiara - Keith

Konwój - Zeke

Seasons change, tastes change... but people? People never change, and you delude yourself believing otherwise...

[Mitris]

Morgan przeszła już przez okno. Jest po drugiej stronie.
- Holly, to on ma kluczyki i bawi się w bohatera - rzuca do dziewczyny - Może mu jednak pomóc?
Morgan jakoś nie wierzy w Keitha. Widziała jak gostek się zachowywał. Teraz pewnie zmiażdży ich przyjaciela.
[Jest gdzieś tu jakiś kijek lub noga od krzesełka?]
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Darkpotato]

Keith:
Stół uderzył przeciwnika, który na chwilę się zatrzymał.
Twój plan byłby idealny, gdyby nie to, że w momencie, gdy ostrze dzieliło kilka centymetrów od jego klatki piersiowej, coś zaczęło miażdżyć Ci nadgarstek. Następnie przeleciałeś za bar tłukąc przy okazji resztę szklanek. Mężczyzna spokojnie poprawił garnitur i udał się nieco ślamazarnym krokiem w Twoją stronę. Słyszysz trzask szkła pękającego pod jego podeszwami. Przez chwilę nic nie widzisz. Wzrok jednak wraca dość szybko.

Nóż upuściłeś gdzieś przy stole. Kluczyki też.

(Odpisz sobie dwa ukośniki '/' w kolejnych kratkach zdrowia)

Dodane po 39 sekundach:

Morgan:
Jest. Obok waszego stolika.
____________

[Raile]

Zrobiło jej się niedobrze. Z jednej strony Keith był kumplem i właśnie nastawiał karku w ich imieniu, ale dała mu szansę na ucieczkę, co za tym idzie, przeżycie.
- To jego decyzja – odpowiedziała więc pozornie chłodno. Będzie się przez to smażyła w piekle, ale przynajmniej nie teraz – Bierz kluczyki i uciekamy – dodała.
To ich jedyna szansa na przeżycie, nie skorzystanie z niej oznacza co najmniej brak poszanowania własnego zdrowia.
____________

Postacie:
#wciąż Holly
#Juno

[Mitris]

Nie no!
Morgan zdążyła tylko tyle powiedzieć.
Chwyciła długie, drewniane coś i ruszyła w stronę garniturka-lancuśka. W drugiej ręce trzymała paralizator.  
Tak jak na lekcjach. To tylko zwykły partner do tańca...
Morgan zaatakowała gościa długimś-czymś, by następnie poczęstować go w szyję najlepiej paralizatorem.

iii?
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[DarthVanat]

Keith gruchnął o ziemię. Zacisnął zęby z bólu.
Nikt nie mógłby nim tak rzucić. Żaden człowiek w kazdym razie. Chyba nie ma sensu dalsze próbowanie zadać mu jakiekolwiek obrażenia. Jak widać sukinkot był dosyc bardzo wytrzymały, zbyt wytrzymały. Keith powoli złapał się "zdrową" (mimo iż nadgarstek go nieźle wciąż bolał) za blat i spróbował się podnieść.
- Ku*wa. - przeklnął pod nosem. Keith oparł się o ścianę. Wymacał drzwi i spróbował otworzyć je, zajrzał do środka, ale nie wszedł. Rozejrzał się po nieźle zdemolowanej sali. Spojrzał na grupkę przyjaciół.
"Weźcie po prostu te pieprzone kluczyki i uciekajcie..." - pomyślał. Ale zaraz potym zauważył jak Morgan rzucila się na przeciwnika. Nie zauważyłą jeszcze jak bardzo dupek jest wytrzymały? Jak rzucił nim jak lalką? Mimo to cieszył się że zechciała mu ona pomóc. Widział tylko na razie to że nie pozwoli mu jej skrzywdzić.
____________
Wyspa i Królik - MG

Ofiara - Keith

Konwój - Zeke

Seasons change, tastes change... but people? People never change, and you delude yourself believing otherwise...

[Raile]

Jedynie bolący policzek sprawił, że nie zrobiła pięknego facepalmu. Dlaczego nagle wszyscy cierpią na kompleks bohatera sprawiając, że ona pali się w morzu wyrzutów sumienia?
Olać to.
Plan jest taki – doczołga się po kluczyki, potem dobiegnie do auta i pomyśli. Najwyżej wróci po resztę, o ile jeszcze będzie po co wracać. Dlaczego niektórym w sytuacjach kryzysowych odbiera rozum?!
Więc teraz przystępujemy do realizacji. Na kolana i po cholerne samochodowe otwieraczki!
____________

Postacie:
#wciąż Holly
#Juno