[Robert Gierasimiuk]

- Nie rób ze mnie głupca druidzie- warknął Breg nie odwracając wzroku od przyduszonego do ziemi Roberta, który zauważalnie opadał z sił pod naporem ciosów szalonego wampira- Nie mam czasu na Twoje iluzje. Umieraj sobie i nie zawracaj mi głowy.
____________
Zapraszam do odwiedzania mojego bloga:

http://lacroix1112.bloog.pl/

Bezwstydnie wpisujcie się do księgi gości i komentujcie.

[Bio]

- Pomyłka - zdążył szepnąć druid zanim wpakował błyskawicę między łopatki odwróconego wampira zmuszając go do upadku na ziemię, co jednak dużo wampirowi nie zrobiło.

[P.S. Ryzykowna akcja, ale liczyłem na to że nic nie zrobisz   8)  ]

[Mitris]

- Idioto, jeśli będziesz mi tutaj zgrywał bohatera, a nie leczył się to dostaniesz po zębach - warknęła Mitris podpierając się pod boki i patrząc złowrogo na druida.
Podnosząc oczy ku niebu gwizdnęła przeciągle. Jedno spojrzenie i gadzinka wiedziała co robić. Verna z siłą pędu przewaliła dzieciaka z Roberta łapiąc szczękami za kark. Wiedziała, że zaraz straci przytomność. Jednak zdecydowała się na zaklęcie. Machnęła dłonią i z głowy smarkacza pozostała miazga. Obrzydliwy widok dla ludzi, nie dla mrocznej elfki. Usatysfakcjonowana ładnie wykonaną robotą osunęła się wolniutko na trawę i zasnęła. Potrzebowała regeneracji sił. Nawet w taki sposób.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Robert Gierasimiuk]

Breg podniósł się z ziemi, miejsce na plecach, w które uderzyła błyskawica dymiło lekko. Odwrócił się do druida:
- Ty nędzny odmieńcu, teraz nie będziesz miał okazji umrzeć w spokoju. Rozszarpię Cię na kawałki, tak jak Twoich słabych braci!
Breg krzykiem zagłuszył trzecie uderzenie serca Roberta. Robert dopadł do Brega, chwycił go jedną ręką za głowę i błyskawicznym ruchem drugiej ręki rozorał mu gardło.
Breg zacharczał, wyrwał się z uścisku i zdzielił Roberta na odlew w twarz, aż ten przykląkł na jedno kolano.
Breg trzymając się za rozerwane gardło ruszył powoli w kierunku śpiącej Mitris. Ciemna krew leniwie sączyła mu się pomiędzy palcami.
____________
Zapraszam do odwiedzania mojego bloga:

http://lacroix1112.bloog.pl/

Bezwstydnie wpisujcie się do księgi gości i komentujcie.

[Laridae]

[czy mogę przyłączyć? strasznie chciałabym tego wampira dokończyć    ]
____________
Wyobraźnia bez wiedzy może stworzyć rzeczy piękne
Wiedza bez wyobraźni najwyżej doskonałe.

Konwój- Sharon

Wyspa- Ajra

Królik- Niamh

Cienie pod suchym słońcem- Kriia

[Bio]

[Oczywiście, zapraszamy    ]

Edit: Chciałbym ogłosić że od niedzieli (8.08.2010) włącznie nie będzie mnie aż do soboty 14.08.2010. Dziękuję

[Laridae]

[od razu mówię, że wybujałam sobie tą rasę, mam nadzieję, że mogłam    ]

Nagle w mroku pojawiła się nieznajoma postać. Drobną figurę spowijał ciemny płaszcz, po którym spływały srebrne włosy. Nagle wszyscy dookoła poczuli lekki powiew wiatru i istota znalazła się tuz za plecami Brega. Położyła mu ręce na ramionach i spojrzała na niego smutnymi fioletowymi oczyma.
-Wystarczy już- powiedziała cichym, kojącym głosikiem i przytknęła malinowe usta do włosów wampira. Ten przez chwile patrzył ogłupiały przed siebie, po czym upadł bezwładnie na ziemię.  
Dziewczyna powlokła wzrokiem po nieznajomych. Jej bladą twarz rozjaśnił cień uśmiechu.
-Już po wszystkim -powiedziała, potrącając truchło czubkiem buta- on już się nie obudzi.
____________
Wyobraźnia bez wiedzy może stworzyć rzeczy piękne
Wiedza bez wyobraźni najwyżej doskonałe.

Konwój- Sharon

Wyspa- Ajra

Królik- Niamh

Cienie pod suchym słońcem- Kriia

[Bio]

Druid stał w bezruchu ciągle nerwowo zaciskając dłoń z różdżką. Spojrzał kilka razy to na Roberta, to na Mitris, to na dziwną osobę. Nie wiedział za bardzo jak ma się zachować. Fioletowooka obezwładniła groźnego wapira szeptem.

[Laridae]

Dziewczyna powstrzymała drżenie rąk. Wiedziała, że wypadało by sie przedstawić. Uśmiechnęła uroczo.
-Jestem Laridae. Hmm... wiem, że może to nie są okoliczności do nawiązywania nowych znajomości, ale ostatnio byłam troszkę samotna. No i natknęłam się na was...
Zamknęła usta. Dyplomacja to chyba jednak nie była jej dobra strona. Odwróciła się w stronę druida, poczuła na sobie jego wzrok. Spojrzała na niego wielkimi fioletowymi oczyma.
-...Jesteś zazdrosny o tego... całusa? -spytała mrużąc oczy. Łobuzerski uśmiech pojawił sie w kącikach jej ust.
____________
Wyobraźnia bez wiedzy może stworzyć rzeczy piękne
Wiedza bez wyobraźni najwyżej doskonałe.

Konwój- Sharon

Wyspa- Ajra

Królik- Niamh

Cienie pod suchym słońcem- Kriia

[Robert Gierasimiuk]

Robert podniósł sie z ziemi, potrząsnął głową wytrzepując resztki trawy i piachu z włosów. Ze spuszczoną głową podszedł do leżącego Brega i zdjął mu sygnet z wizerunkiem księcia Sebastiana z palca.
- Już nie jestes jednym z nas- wyszeptał.
Następnie starając się za wszelką cenę nie patrzeć na Laridae podszedł do druida.
- Znasz się trochę na magii ognia? Mógłbyś spopielić te szczątki?- wskazał Brega i Edytrię- Pozwól mi się tylko pożegnać, a potem nie zwlekaj zbyt długo. I postaraj się zrobić to dokładnie. Dokonaj swojej zemsty Bio.

Wampir podszedł do ciała Edytrii i stał nad nim dłuższą chwilę ze spuszczoną głową.
Nastepnie bez slowa podszedł do Mitris i oddał jej amulet.

Bez slowa ruszył w kierunku lasu podnosząc po drodze z ziemi swój "nowy" płaszcz.
____________
Zapraszam do odwiedzania mojego bloga:

http://lacroix1112.bloog.pl/

Bezwstydnie wpisujcie się do księgi gości i komentujcie.

[Bio]

Druid wyszeptał pod nosem zaklęcie i stworzył słup ognia który pochłonął zwłoki. Przez moment wpatrywał się w płonące szczątki. Już koniec... Ale co teraz? Gdzie teraz będzie mógł podróżować, jaki będzie cel jego życia? Druidzi nie żyją, a on podróżuje ze zgrają dziwolągów. Spojrzał na Laridae. Czemu im pomogła? Ciekawe.
- Kim jesteś - zapytał.

[Robert Gierasimiuk]

Robert zatrzymał się jeszcze na skraju polany. Wiedział, że to nie w jego stylu i nie powinien jednak mimo wszystko odwrócił się, uniósł bladą dłoń w geście pożegnania i wyszeptał:
- Bywajcie towarzysze.

Wykonał swoje zadanie. Nic go juz tutaj nie trzymało. Zdrajcy klanu nie żyli, mroczne elfy nie żyły, a druid Bio i tajemnicza Mitris uszli z życiem. Mógł śmiało ruszyc w dalszą drogę. Mimo, że jeszcze nie miał jasno obranego celu wiedział z doświadczenia, że wampir nie powinien zatrzymywać się zbyt długo w jednym miejscu.
Założył kaptur, ręce wcisnął głęboko w kieszenie i nieśpiesznie ruszył przed siebie...
____________
Zapraszam do odwiedzania mojego bloga:

http://lacroix1112.bloog.pl/

Bezwstydnie wpisujcie się do księgi gości i komentujcie.

[Mitris]

Mitris się ocknęła. Jednak nie można jej chyba było nazwać Mitris. Mroczna elfka usiadła i zaczęła się rozglądać wielkimi oczami. Jakaś zakapturzona postać oddalała się od dziwnego kręgu. W okół ogień trzaskał nad jakimiś kształtami. Dwie postacie stały najbliżej.  Ładna kobieta i COŚ. Ciężki przedmiot upadł obok niej. Był to naszyjnik. Dotknęła rubinu machinalnie. Jednak zaraz potem odskoczyła jak oparzona rozglądając się gorączkowo.
- Gdzie ja jestem? - szepnęła do siebie - Kim jesteście?! - krzyczała rozhisteryzowana. Spojrzała na swoje dłonie. Były ciemne. Pomacała twarz i chwyciła włosy. Były białe!
- Co mi zrobiliście? - schowała twarz w dłonie i wstrząsy ciała świadczyły o jej niemym płaczu
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Bio]

[Chciałbym zakomunikować że nie będzie mnie od 8 sierpnia do 14. Tak więc druid gdzieś wsiąknie    ]

Wszystko działo się zbyt szybko... Bio nie do końca nadążał nad tempem akcji. Kiedy już poukładał sobie wszystkie wydarzenia w głowie, podszedł do Mitris, nie na tyle jednak żeby mogła poczuć się zagrożona.

- Dobrze się czujesz? - zapytał drowkę.

[Mitris]

Zapytana podniosła głowę. W jej wielkich, szklistych oczach kryła się bezgraniczna rozpacz.
- Nie wiem. Nie wiem kim jestem... - urwała drżącym głosem. Spojrzała na stan swojego ubiór. Sukienka była w strzępach. Twarz nabrała bladości.
- Czemu jestem w takim stanie?
Tylko zadawała pytania. Tak bardzo chciałaby coś wiedzieć. To COŚ co zapytało chyba męskim głosem było uprzejme. Jednak było jej kompletnie obce. Wstyd było się przyznać, ale na prawdę nie miała pojęcia kim jest.
Dziwne stworzenie. Chyba gadzie podeszło bliżej. Było straszne. Dziewczyna patrzyła na ostre zęby potwora. Bała się. Niesamowicie zwinnie się cofnęła. Nie miała pojęcia, że tak umie. Po prostu chciała się trochę oddalić od gadziny.
Wierzchowiec smutno spuścił głowę i odszedł w cień lasu.
Było ciemno. Była noc. Drowka rozejrzała się. Na niebie były gwiazdy i księżyc w pełni. To musiała być noc. Jednak dlaczego tak dobrze widziała? Dokładnie mogła spojrzeć w fiołkowe oczy obcej kobiety. Były przepiękne. Zapomniała o swoim położeniu dziewczyna i po prostu patrzyła w te oczy.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Bio]

Druid był zmęczony. Bardzo zmęczony. Ledwo trzymał się na nogach.
- Muszę się pożegnać. Będę pielgrzymował do błyszczącego gaju. Chyba już nie wrócę. - mruknął, po czym zaczął zwijać namiot.

[Mitris]

[wolałabym aby druid wrócił po 14 Sierpnia...]
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Laridae]

Laridae zaśmiała się niefrasobliwie. Dotknęło ją to, że tak po prostu została zignorowana, jednak nie dała po sobie tego poznać. Ciągnęło ją do tych obcych. Tanecznym krokiem podbiegła do drowki i kucnęła przy niej.
-Źle się czujesz?- zapytała jak gdyby nigdy nic. Potem zmierzyła podejrzliwym spojrzeniem wszystkich osobników płci męskiej dookoła. Większość z nich zdecydowanie była martwa. Gwizdnęła pod nosem z uznaniem.
-Chcieli cie zkrzywdzić?- szepnęła poufałym tonem do ucha elfki.
____________
Wyobraźnia bez wiedzy może stworzyć rzeczy piękne
Wiedza bez wyobraźni najwyżej doskonałe.

Konwój- Sharon

Wyspa- Ajra

Królik- Niamh

Cienie pod suchym słońcem- Kriia

[Mitris]

Oczy drowki się rozszerzyły.
- Oni ... - przełknęła głośno ślinę - ja nic nie pamiętam.
Spuściła głowę zrezygnowana.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Laridae]

-Biedna...- szepnęła- coście jej zrobili dranie?- zapytała przybierając bojową minkę. Znacząco spojrzała na druida.
____________
Wyobraźnia bez wiedzy może stworzyć rzeczy piękne
Wiedza bez wyobraźni najwyżej doskonałe.

Konwój- Sharon

Wyspa- Ajra

Królik- Niamh

Cienie pod suchym słońcem- Kriia