[protzner]

Zgadzam się. Ludzie popadają w uwielbienie dla 'tych innych' - czyli wyjętych spod prawa w dobie unifikacji. Po prostu im za dobrze na świecie. Obejrzyjcie sobie film "Gamer", trochę na temat i bardzo fajny przy tym

A moje fobie? Ja się boję igieł i skalpeli. Właściwie to nie samych przedmiotów, tylko tego co można nimi człowiekowi zrobić. A strach się bierze z "galopującej wyobraźni" (że sama sobie wyobraża, ja jej nie zachęcam) i paru przykrych doświadczeń.

I myślę, że każdy strach - taki autentyczny - musi brać się z doświadczeń z przeszłości. Oczywiście, wszystkie naczelne boją się niektórych rzeczy odruchowo (pająki, węże, ogień itp.) bo mają tak zakodowane gdzieś głęboko. Ale wyuczony strach to coś zupełnie innego, opartego na zdolności kreatywnego myślenia.

Evivo, wiem co masz na myśli. Miewałem podobne problemy i moim życiowym mottem stało się "pier*** ludzi i ich zdanie". I nie wiem gdzie bym teraz był i co bym robił, gdybym nie pier*****

Spójrz na to wszystko z innej strony - "oni" są tłumem, stadem bydła. Bezmyślni i sterowani przez ogólne medium. Ty potrafisz wykrzesać z siebie zdecydowanie więcej, a oni się tego boją. Bo człowiek, wydaje mi się, jest społecznie ksenofobem, i to strasznym. Każdy z członków tego stada boi się przyznać, że coś mu się podoba lub nie, skoro wszyscy inni dookoła mówią jednym głosem. Generalnie - nie przejmuj się ludźmi

[Eviva]

Dzięki To dla mnie wiele znaczy. I masz rację, nie warto się nimi przejmować. Chociaż ja mam takie głupie pragnienie - chciałabym, żeby wszyscy mnie lubili
____________
Los chroni dzieci, głupców i statki o nazwie Enterprise.

[protzner]

Ciekawe pragnienie. Nie będę się w tej kwestii wypowiadał, bo nigdy takich pragnień nie miałem. Wręcz przeciwnie, stosowałem zwykle coś na kształt selekcji negatywnej - z reguły bywam niemiły i większość poznawanych osób się wykrusza. Te, które zostaną mimo braku uprzejmości są wyjątkowe w pewien sposób

No ale każdy jest inny, jedni mają społeczne potrzeby a inni nie

[Eviva]

To pragnienie jest jeszcze ciekawsze, gdy ma się świadomość tego, jaki ja mam charakter. Jestem wybuchowa, niecierpliwa, ostra i często mówię, zanim pomyślę. Mam jedną zaletę, jestem szczera - ale dla wielu ludzi to moja największa wada, bo gdy szczerze mówię, co o czy myślę, obrażają sie śmiertelnie lub mają mnie za ostatnią sukę. Co robić ?
____________
Los chroni dzieci, głupców i statki o nazwie Enterprise.

[protzner]

No jest taka opcja, że się spłaszczysz i schowasz pazurki. Będziesz miła dla ludzi w każdej sytuacji, będziesz im słodzić i mówić miłe, nieprawdziwe rzeczy. Rzyg.

Znam parę takich osób jak ty (w sensie charakterku) i powiem ci - lubię je. Czasem nie oficjalnie, może się prztykamy trochę itp., ale mam do nich respekt, jako ludzi z własnym zdaniem i chęcią jego obrony. Ogólnie, to patrz kilka postów wcześniej - pier*** ludzi, ciesz się życiem

Takie moje zdanie.

[Eviva]

Jawolh, Herr Hauptman! Tak też zrobię
____________
Los chroni dzieci, głupców i statki o nazwie Enterprise.

[protzner]

Mój nick tylko brzmi jak niemiecki. Proszę nie żartować na tle rasy i pochodzenia

[Eudan]

Ja boję sie występować gdy sam coś wymyślę.
____________
Każdy ma swój własny świat, świat umysłu...

[protzner]

Chyba każdy się tego boi. Nie martw się, kwestia wprawy i pozbędziesz się takich lęków. Pomaga też pewna grupa bliskich, którzy cię wesprą w razie niepowodzeń

[Eudan]

Ale gdy na przykład ty napiszesz mi scenariusz, nawet najgłupszy to bać się nie będę.
____________
Każdy ma swój własny świat, świat umysłu...

[Mruvkiew]

No, trochę prawdy w tym jest, z resztą mam podobnie, jeśli chodzi o wystąpienia publiczne.
____________
Dołącz do Ciemnej Strony. Mamy ciastka.

[protzner]

No tak, zawsze jest na kogo zwalić winę za bzdety Ja przywykłem do krytyki po puszczeniu w eter dema z pierwszymi utworami autorskimi zespołu w którym zdarzyło mi się zawodzić do mikrofonu (ech, kiedy to było... ). Starczy jak powiem, że to była straszna porażka. No ale wtedy się nie zraziliśmy i graliśmy dalej, a strach przed pokazywaniem swojej twórczości jakby zmalał.

[Whitefire]

A właśnie, ludzie boją się wygwizdania i tego że się nie spodoba. Ale jak już zostaną wygwizdani i wiedzą że się nie podobało, to się okazuje że da się z tym żyć i można nawet spokojnie się rozwijać Może problem leży więc w tym, że za bardzo jesteśmy przywiązani do naszego wyobrażenia o własnej doskonałości? Na zasadzie: ja jestem geniuszem, tylko ten motłoch tego nie zrozumie, więc lepiej się z tym geniuszostwem nie ujawniać za bardzo...
 
____________

Co znaczą cechy | Jak losować cechy | Cennik przedmiotów | Kostki  | Mapa Sarii i Tahari


Tu tworzymy światy

[protzner]

Myślę, że masz rację. Ego na pewno ma się nijak do rzeczywistej 'wartości' człowieka. Pytanie tylko, czy człowiek ma odwagę owo Ego zweryfikować

No i dodatkowo pytanie jak ten człowiek pojmuje samego siebie - czasem nawet seryjne porażki nie wystarczają, dalej mamy ego w chmurach. A innym razem ktoś o ogromnym potencjale ugnie się przez jedną przypadkową złą opinię (na przykład kogoś zazdrosnego) - no i po człowieku, już się strachu nie pozbędzie.

[Eviva]

Moje ego jest dwubiegunowe. Z jednej strony potrafię zareagować z histeryczna urazą na najdrobniejsze słowo krytyki, z drugiej zaś mam horrendalnie niską samoocenę.
____________
Los chroni dzieci, głupców i statki o nazwie Enterprise.

[protzner]

Agresywne reakcje i niska samoocena świadczą o postawie defensywnej. Atakuj, dziewczyno! Walcz o swoje! No i nie daj się prowokować