[Raile]

- A jest jakaś szansa, że w ciagu najbliższego czasu pójdziemy spać? - spytała przymilnie. Postój istotnie wpłynąłby na morale grupy. Nie dosć, że kleiły jej się oczy, to jeszcze burczało w brzuchu.
____________

Postacie:
#wciąż Holly
#Juno

[Mitris]

- Popieram. Najlepiej gdzieś nie daleko rzeki. Na prawdę przyda nam się kąpiel - Katia straszliwie dbała o czystość. Nawet na swoim statku - Jednak skoro nie idziemy do miasta to musimy jak najbardziej się oddalić. Bo ognisko mogłoby wzbudzić czyjąś ciekawość. Więc ruszamy?
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Mitris]

- Dobra. Nie mam zamiaru zostać kościotrupem w lesie. Ja idę do miasta. Kto ze mną? - Katia pewna siebie była gotowa na wszystko.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Darkpotato]

Enzo udał się w dalszą drogę, wybierając kierunek omijający miasto.
Im dalej od lasu i miasta, tym większa szansa na znalezienie w miarę bezpiecznego miejsca. Nie zamierzam się bawić w niczyją opiekunkę.
Ostatnie słowa były w oczywisty sposób skierowane do Katii.
Jeśli chcemy się rozdzielić, nie będę nikogo zmuszał do pozostania ze mną.
____________

[Whitefire]

* * *

Aspar Da Thun, zwany Siwobrodym, posępnie zmarszczył brwi, słysząc kolejne pukanie do grubych drzwi swojej komnaty. Choć upłynęło już ponad dwadzieścia lat od czasu, kiedy wybrał sobie właśnie ten odludny zakątek Zamku Trzech Gwiazd, nie pamiętał, by tak często go odwiedzano, jak dziś.

Zapewne to sam sagnit Adarion, albo jego najbliższy militarny doradca, atan Olir. Nie miał im do powiedzenia nic ponad to, co mówił już wcześniej. Nawet jeżeli odkryli, że miał trochę racji i nie zdołali się skontaktować z Nilsem, dowódcą tej pomylonej wyprawy.

Czy jego sen był proroczy? Aspar był szeroko znany ze swoich dwóch przepowiedni, prawdziwych przepowiedni, nie jakichś tam bajań wiedźmy wioskowej. Czy sen, który miał tej nocy, miał w sobie coś wieszczego?

Szalona drużyna, która ruszyła w głąb Imperium, wykazała się całkowitą nieudolnością. Po śmierci dowódcy, niewładni podjąć jakiejkolwiek decyzji, szpiedzy pokłócili się tuż po opuszczeniu pasa granicznego. Wykazując totalny brak zmysłu taktycznego, rozdzielili się, po czym jedno zostało złapane przez patrole graniczne, drugie zmarło z głodu i zimna, kolejne dostało się do niewoli, a ostatnie zdradziło i przeszło na stronę Imperatora.

Nie tylko nie dowiedzieli się, jak imperialni przyzywają te dziwne stwory, które napadają Inmorian wzdłuż granicy, nie tylko nie dowiedzieli się, jakimi siłami dysponuje stary imperator, ale nawet nie zdołali ustalić, gdzie on się tak właściwie znajduje. Nie mówiąc o zgładzeniu go!

Stukanie do drzwi powtórzyło się, głośniej niż przedtem.

Poirytowany Aspar zdjął z prawej nogi but i rzucił nim o drzwi.

- To był sen! - ryknął. - Sen, do stu brodatych dziewic! Nie było w nim ani krzty przepowiedni!

Stukanie ucichło.

Nie był pewien, czy jego własne wątpliwości da się stłumić równie łatwo...

* * *

____________

Co znaczą cechy | Jak losować cechy | Cennik przedmiotów | Kostki  | Mapa Sarii i Tahari


Tu tworzymy światy

[Raile]

Juno jak na marudę przystało spojrzała po towarzyszach i krzyknęła:
- Spokój! - pokręciła głową z dezaprobatą - Możemy przestać się wreszcie kłocić? - to ją irytowało. Co najmniej - Jakby nie patrząc i tak umrzemy... - szczerość to podstawa relacji międzyludzkich - Ale mamy jakąś misję do wykonania a nasze ciągłe ględzenie tylko oddala nas od sukcesu! - warknęła - Skoro Nils mianował Enzo na nowego przywódcę to się go, do cholery, słuchajmy! - bo w przypadku ich grupy demokracja i głosowania na niewiele się zdadzą - Jak wpakuje nas w bagno, to przynajmniej będzie wiadomo komu skopać tyłek.
Przemówiła. CZY TERAZ WRESZCIE MOŻE IŚĆ SPAĆ?!
____________

Postacie:
#wciąż Holly
#Juno

[Darkpotato]

Zatem udajmy się tam.
Tu machnął ręką wskazując jakąś drogę nie idącą do miasta, ale oddalającą się od lasu. Może uda nam się znaleźć miejsce na odpoczynek.
W sumie, to i tak nie wiem gdzie dojdziemy. Byle nie do lasu i miasta.
____________

[Mitris]

W oczach Katii pojawił się gniew. Nagle zapragnęła zdmuchnąć tego młokosa z powierzchni ziemi. Jednak w porę zrozumiała, że popada w furie.
O Matko Noc, niech Ciemność się nad nami zlituje, ten szaleniec nas zgubi...
Powtórzyła 5 razy w głowie tą myśl i opanowała się. Juna miała rację, by się nie kłócić. Natomiast nie rozumiała samobójczych zachowań tych ludzi. Co oni sobie myślą?
- Ostatni raz wyrażę swoje zdanie - powiedziała bardzo chłodnym i opanowanym głosem - Czy dalej twierdzicie, że pościg zgubiliśmy? Jesteśmy zmarznięci, mamy tylko dwa konie, które też ledwo żyją. Jesteśmy głodni i niewyspani. Nie raz była na dużo skrajniejszym wyczerpaniu fizycznym podczas sztormów, ale wtedy jedynym zagrożeniem były żywioły, a nie tak obrzydliwie nienaturalne zło. Po prostu powiedzcie mi, jakie mamy szanse na przeżycie jeśli ktoś nas zaatakuje w takim stanie? - całym sercem nie cierpiała głupich dowódców. Upartych dowódców. Przeklinała Enza w myślach. Pomagało jej wstrzymywać gniew. Nie wiele potrzeba było, by Katia straciła panowanie. Dziewczyna miała tylko cichą nadzieje, że wyładuje gniew na nieprzyjacielu.
Skończyła mówić. Ruszyła we wskazanym kierunku przez nowego i tępego dowódce.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Darkpotato]

Enzo kolejny raz 'nie usłyszał' Katii. Był zbyt zajęty sprawami poważnymi, żeby zajmować się niezadowoloną turystką.

[Cóż widzę? Jakieś miejsce przykuwa uwagę Enzo?]
____________

[Whitefire]

Pomiędzy wami a murami miasta w zasadzie teren jest odkryty i opada nieznacznie. Zaledwie w kilku miejscach rosną pojedyncze drzewka, pola raczej nie dadzą schronienia - już prędzej łąki, gdzie trawa i chaszcze sięgają miejscami powyżej pasa. Las za wami rozciąga się trochę tak, jak strefa graniczna, czyli na południe i północ. Najbliższe zagajniki albo zagłębienia terenu są o dobrą godzinę drogi gdzieś w kierunkach zachód, południowy zachód i północny zachód - oczywiście, pomijając miasto.

Nieco bliżej, wzdłuż traktu którym oddala się konwój z karetą, są może trzy - cztery zabiedzone zabudowania; są nieco bliżej niż zagajniki, o których pisałem. Być może jest coś jeszcze, ale faliste ukształtowanie terenu przesłania niektóre szczegóły.

[Jeżeli mówiąc o 'lesie na zachodzie', macie na myśli te drzewka z mapki przesłanej wam przeze mnie, czyli ten las zajmujący większość centralnej Torei, to dzieli was od niego ponad tydzień drogi  - tak mniej więcej]
____________

Co znaczą cechy | Jak losować cechy | Cennik przedmiotów | Kostki  | Mapa Sarii i Tahari


Tu tworzymy światy

[Darkpotato]

Godzina marszu, to nie tak znowu daleko.
Idzie w stronę zagłębienia/zagajnika w zależności od tego co jest bliżej.
____________

[Mitris]

Katia posłusznie rusza za Enzo wbijając zimny wzrok w jego plecy.
Gdyby wzrok mógł parzyć... Mag by już płonął.
Mimo chodem dziewczyna się uśmiechnęła na tą myśl. Miała może wypaczone poczucie humoru, ale to lepsze niż stracić kontrolę.
-Ciekawe kto przyjmie pierwszą część warty - mruknęła pod nosem.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Whitefire]

Prowadząc konie, przedzieracie się przez niewykoszone łąki w stronę jakiejś kryjówki, obserwując przy okazji, jak okolica budzi się do życia. Ponad mury obronne rozległego miasta wzbijają się smugi dymu; przygaszone przez noc piece mogą być potrzebne w pochmurny i chłodny poranek. Wy sami dygoczecie z zimna, sztywność mięśni utrudnia wam ruchy. Ciekawe, ile pozostało do pierwszych śniegów - słyszeliście, że zimy w Torei potrafią być mroźne.

Potrzebujecie schronienia.

Opary mgły unoszą się znad gruntu i snują się ospale w powietrzu, prędko rozdmuchiwane przez lekki wiatr. Prawdopodobnie nie chronią was zbyt dobrze przed wścibskimi oczami z murów. Nie macie pojęcia, co dzieje się z Nilsem i ścigającymi was ludźmi. Na widok wozów i kolejnych konnych opuszczających bramy miasta trudno się oprzeć poczuciu pewnego osaczenia. Być może, miasto czy inne kryjówki, nie da się w waszej sytuacji znaleźć dobrych rozwiązań, a zmęczenie dodatkowo tłumaczy wasze rozdrażnienie.

Mogliście jednak nie czekać; dzień wstaje prędko i kto wie, czy ta grupa zbrojnych, która właśnie pojawiła się na gościńcu, nie ma zamiaru was schwytać.

Do najbliższej kępy drzew docieracie dopiero po upływie dobrej od opuszczenia lasu. Żołądki macie przyschnięte do kręgosłupów, bukłaki z wodą na pół puste, a nogi pocięte i opuchnięte od gęstej roślinności - macie, a raczej mieliście, całkiem porządne spodnie, lecz daleko im teraz do doskonałości.

Zagajnik okazuje się być niewielkim, podmokłym laskiem okalającym staw wielkości może dwudziestu kroków; gdyby była to pełnia lata, zapewne nie opędzilibyście się od komarów. Znajdujecie jednak suche, zaciszne miejsce - i bardzo dobrze.

Na polach pojawiają się pierwsi ludzie, a odległy o pięćset kroków trakt przemierzają już dwa konne oddziały. Ze strony, z której przybyliście, daje się słyszeć potężny, choć odległy ryk, dźwięk niepodobny od wszystkich innych, jakie słyszeliście ubiegłej nocy, po prostu potworny: trudno sobie wyobrazić, jak wielkie musiało być stworzenie, które go z siebie wydało.

Czarna pantera, która bezszelestnie i bez wysiłku podąża u boku Druzusa, obnaża w odpowiedzi kły.
____________

Co znaczą cechy | Jak losować cechy | Cennik przedmiotów | Kostki  | Mapa Sarii i Tahari


Tu tworzymy światy

[Mitris]

- Możemy tu osiąść na pół dnia? - spytała lodowato Enza.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Darkpotato]

Enzo, kontynuując politykę niezauważania problematycznej turystki, przywiązał konia do drzewa, zdjął z niego juki i położył je obok. Następnie zaczął się rozglądać za drewnem nadającym się do podpalenia.

Myślę, że możemy rozpalić ognisko. Drzewa wokół nas rozproszą dym, a póki jest dzień nie będzie widać ognia z daleka. Mam nadzieję, że chłopi są zbyt zajęci pracami polnymi, żeby szwędać się po naszych kryjówkach...

Gdy już udało mu się ustawić ognisko, rozłożył swoje rzeczy, aby mogły do końca wyschnąć.

Niech ktoś to rozpali.
Rzucił wskazując na stosik drewna.
____________

[Mitris]

Katia na szczęście mogła swój gniew wyładować na czyszczeniu koni. Gdy się jako tako zajęła zwierzętami, podeszła do stosu drewna. Za pomocą krzesiwa i maleńkiej ilości spirytusu roznieciła ogień. Zadowolona z siebie wzięła miedziany garnek i napełniła go w stawie. Zaniosła go obok ogniska rzucając niedbale do Enzo:
- Ugotuj wodę.
Nie czekając na żadną reakcje zaprowadziła konie do stawu, by się napoiły, a potem przywiązała je w miejscu dogodnym dla nich, czyli przy trawce do skubania. Sama Katia natomiast wyjęła identyczne ubranie na przebranie i ruszyła do stawu się wykąpać. Nie miała niestety mydła, a jakoś wątpiła, by znalazła wodorosty, które miały podobne właściwości co mydło. Nie przejmowała się zbytnio czy ktoś się na nią gapi. Najważniejsze było pozbycie się brudu. Gdy już to uczyniła znoszony ubiór wyprała ręcznie i założyła na siebie trochę mokre rzeczy, ale czyste. Wróciła do "obozu" i przewiesiła wilgotne ubranie (także drugi strój na przebranie, który też był wilgotny)przez jakąś gałąź, by wyschło. Następnie uzupełniła swój bukłak i dopiero wtedy siadła na swoim kocu przy ognisku i wyjęła swoją jedną rację żywnościową.
Ciekawe czy wszyscy mają co jeść...
- Juno, Druzus, macie co jeść? - spytała pałaszując swoje jedzenie. Jej długie włosy teraz były rozpuszczone i skapywały z nich kropelki wody. Ogólnie była Katia uśmiechnięta, bo dała odpocząć obolałym mięśniom.
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Eviva]

Druzus poczuł, że jest bardzo głodny... Niestety, stracił swoje zapasy, a nie było okazji, by zapolować. Gdyby byli w mieście, poradziłby sobie, ale tak...Popatrzył na dziewczynę zastanawiając się, czy prosić ją o poczęstunek, czy lepiej nie.
____________
Los chroni dzieci, głupców i statki o nazwie Enterprise.

[Mitris]

Katia bez zastanowienia podaje jedną porcję żywności Druzusowi.
- Proszę - uśmiecha się.
[ White, z mojego ekwipunku więc odpadają dwie racje żywnościowe]
____________
Serkret z Przeszłości--> Asteria

Ofiara --> Morgan Smith

Bóg Imperator --> Katia Furia Wiatru

[Eviva]

- Dziękuję. - powiedział Druzus, biorąc z rąk Katii żywność. Pantera nie wykazywała zainteresowania jedzeniem, widocznie, nim przyłączyła się do niego, zapolowała na coś. Zaczął jeść, myśląc jednocześnie, jaka ta Katia jest ładna.. bardzo, bardzo ładna... Nikt nie odgadłby, czemu napawało go to takim smutkiem.
____________
Los chroni dzieci, głupców i statki o nazwie Enterprise.

[Darkpotato]

Jesteśmy daleko od miasta, od ewentualnych innych magów oddzielają nas grube mury i drzewa. Myślę, że nic się nie stanie, jak przyspieszę proces suszenia moich rzeczy...
Enzo chce magicznie osuszyć swoje ubrania i rzeczy, które położył przy ognisku.
Gdy już wszystko będzie suche zmieni ubranie, a resztę bagażu spakuje do juk.
Potem zje porcję suchego prowiantu i zaśnie na kocu, przy ognisku.

[k10=3]
____________