[Damek]

"Po co ta opaska?"

" A nie wiem Kedyś ją załorzyłem żeby mie nie rozpoznali strarznicy a potem tak ją sobie nosiłem i tak mi zostało"
____________
Mythai rulez 

[Raziel-chan]

"A nie wiem. Kiedyś ją założyłem, żeby mnie nie rozpoznali strażnicy, a potem tak ją sobie nosiłem i tak mi zostało."

"Niezbyt to roztropne. Uzywając tylko jednego oka nie da się tak dokładnie jak normalnie określić odległości." - stwierdził Adamant.

[Damek]

"ja juz się przyzwyczaiłem azresztą nigdy nie ćwiczyłem się w strzelnictwie"
____________
Mythai rulez 

[Raziel-chan]

"Ja juz się przyzwyczaiłem, a zresztą nigdy nie ćwiczyłem się w strzelnictwie."

"Tak, ale mimo to nie da się tego w pełni obejśc. Odległośc widzimy dzięki nałożeniu się obrazów obojga oczu, co, po przetworzeniu przez mózg, daje wrażenie obrazu z głębią. A jak patrzysz tylko jednym okiem, obraz zawsze będzie płaski." - powiedział Adamant, uważnie oglądając okolicę. "Ale jak chcesz - tylko pamiętaj zdejmowac to, gdy masz mnie osłaniać." - dodał z kwaśnym uśmiechem.

[Whitefire]

Gdy tylko zamknęła się nad wami gęsta sieć gałęzi i listowia, wszystkie odgłosy jakby ucichły, przytłumione. Powietrze było ciężkie, bezwietrzne, parne. Pierwsze kilkadziesiąt kroków szliście wąską ścieżyną, wydeptaną przez drwali; potem znikły ostatnie ślady człowieka.

Po raz pierwszy zobaczyliście drzewa tak potężne, że nawet w trójkę nie zdołalibyście ich opasać ramionami. Niektóre powyginane, gruzłowate; inne strzeliste i proste - wszystkie sięgały wysoko, wysoko ponad wasze głowy.

Ściółkę pokrywały trawy, pnącza i zeschłe liście, a im dalej od skraju lasu, tym rzadziej trafiały się zwarte kępy krzewin. Nie dało się jednak iść prosto, bo co rusz drogę zagradzały przewalone pnie i konary, niektóre  omszałe, próchniejące od dziesięcioleci; inne świeże. Raz, jeszcze przed zmierzchem, dostrzegliście stado dzików, ale przebiegły swoją drogą nie niepokojąc was
[chyba że chcecie zapolować?]

Oprócz tego wszystkiego towarzyszy wam jednak jakiś niewyjaśniony, a narastający niepokój, jakby ukryta obecność... jakby ktoś, a może coś - obserwował was z oddali... poruszał się za waszymi plecami, choć kiedy sie odwracacie, nie spostrzegacie nic dziwnego... jakbyście byli w tym miejscu coraz bardziej obcy - i niepożądani...

Teren opada lekko, aż miejscami staje się błotnisty; coraz wiecej mchu pojawia sie na drzewach i ziemi. Światło sączy się coraz słabiej poprzez zielony baldachim...
____________

Co znaczą cechy | Jak losować cechy | Cennik przedmiotów | Kostki  | Mapa Sarii i Tahari


Tu tworzymy światy

[Netrath]

Tak, ale mimo to nie da się tego w pełni obejśc. Odległośc widzimy dzięki nałożeniu się obrazów obojga oczu, co, po przetworzeniu przez mózg, daje wrażenie obrazu z głębią. A jak patrzysz tylko jednym okiem, obraz zawsze będzie płaski."

- Poza tym jeżeli cios pójdzie z boku od strony oka, nie masz szans go zauważyć...

Gdy zaczęło robić się ciemno, Erthang się zatrzymał.
- Może zróbmy mały postój? - zaproponował. - Wszyscy jesteśmy już zmęczeni, a noc jest długa... Ja jestem pewien, że brak snu mi zbytnio nie zaszkodzi, ale mimo to może obniżyć koncentrację.

[Raziel-chan]

"Ładnie tu. Przywodzi bardzo ładną... Kryptę. Naprawdę przyjemnie." - Adamant rzekł z przekąsem, 'podziwiając' otaczającą ich przyrodę. Odruchowo sięgnął prawą ręką do zasobnika i wyjął zmodyfikowany wcześniej nóż (ten, któremu odjął rękojeść i na bolcu zamontował mały pierścień z metalu) i włożył go tyłem we wgłębienie na wierzchy przwego przedramienia (ta 'łezka' na osłonie na rysunku). Z cichym, metalicznym trzaskiem bolec zaklinowalo się tam, utrzymując ostrze w stałej pozycji (Wolverine AD 1028? ).

"Może zróbmy mały postój? Wszyscy jesteśmy już zmęczeni, a noc jest długa... Ja jestem pewien, że brak snu mi zbytnio nie zaszkodzi, ale mimo to może obniżyć koncentrację."

"Mhm... Ja biorę pierwszą wartę, ale tylko te jakies 2-3 godziny do zmroku. Wtedy, Erthang, zmienisz mnie na drugi taki okres czasu i obudzisz nas obu w nocy. Co wy na to?" - zaproponował Adamant.

[Netrath]

- Mi pasuje... A Damizjuszowi chyba tym bardziej - uśmiechnąłsię Erthang i usiadł pod jednym z drzew. Wyciągnął trochę mięsa i zjadł je popijając odrobiną wody. Potem założył ręce na piersiach, opuścił głowę i niemal natychmiast zapadł w sen.

[Damek]

- Mi pasuje... A Damizjuszowi chyba tym bardziej -


"dobra mi pasuje"Damizjusz wyjoł bochenek chleba jednak zostało mu tylko trzy odkroił połowe poczym wyjoł suchą kełbase (teraz to żywiecka bo tamta się skończyła) pokroił sobie na kanapki popił wodą wyjoł jakeś ziele przerzuł je . Wyjoł 2 koce przykrył się nimi topór też przykrył kocem turz obok siebie poklepał się po nogawce w celu sprawdzenia czegoś i poszedł spać jednak nie mógłspokojnie zasnąć narastałw nim niepokój wkońcu po godzinie zasnoł jednak siniły mu się koszmary.
____________
Mythai rulez 

[Raziel-chan]

(No, teraz powinienem mieć łatwiej, bo Adamant spał najdłużej ze wszystkich poprzedniej nocy)

Adamant usiadł jakies 2 metry od Erthanga tak, aby odwracając głowę widzieć całe 360 stopni otoczenia i szybko zjadł następny kawał suszonego mięsa, popijając go wodą z bukłaka. Następnie wyjął swoją białą chustę i zaczął polerować swoją rękę, napierśnik, osłonę drugiej i ostrze sztyletu, cały czas uwaznie obserwując otoczenie i nasłuchując. Troszeczkę rozpraszał go bredzący coś przez sen i cały czas przewracający się z boku na bok Damizjusz, ale szybko zaczął go całkowicie ignorować.

[Whitefire]

Nawet w samo południe pod drzewami panował półmrok, lecz teraz, gdy zabrakło słońca, półmrok zmienił się w gęstą, nieprzeniknioną czerń, w której nie było widać nawet palców wyciągniętej ręki. Szczebiot i bębnienie ptaków cichło powoli; wreszcie zahukała sowa. Pochłodniało. Zanim Adamant zbudził Erthanga, musiał wyciągnąć koc i otulić się w osłonie przed zimnem i natrętnymi owadami.

[zakładam, że ognisko jest nie rozpalone - nikt o tym nie wspominał]

Erthang - podczas twojej wachty dzieje się coś dziwnego. Milkną zwierzęta, nawet te nocne - słychać tylko poskrzypywania wiekowych konarów. Wytężasz wzrok.

[test prawdopodobieństwa - zdany]

Nikt inny by tego nie zobaczył, lecz ty nie jesteś nikim innym... pośród drzew, w słabym blasku gwiazd przesłoniętym dodatkowo liściami, dostrzegasz cień, który przemknął od drzewa do drzewa, prędko jak myśl.

Jednocześnie czujesz, jak daleko, gdzieś w trzewiach puszczy, budzi się ze snu jakaś siła... Jej magia sięga... rozpościera macki... smakuje... bada...
____________

Co znaczą cechy | Jak losować cechy | Cennik przedmiotów | Kostki  | Mapa Sarii i Tahari


Tu tworzymy światy

[Netrath]

Gdy Erthang dojrzał cień, ciarki przeszły go po plecach. Całe szczęście, że to była jego warta i to zobaczył...
Natychmiast zbudził towarzyszy lekko ich szturchając i cicho wyciągnął miecz. Gdy tylko się zbudzili, szepnął:
- Cicho... Słuchajcie i patrzcie. Coś się dzieję. Widziałem jakiś cień w lesie. Wszystkie zwierzęta pomilkły... - przez chwilę jakby nasłuchiwał. - Zbudziło się coś naprawdę potężnego. Czuję to. Przygotujcie się do walki... albo szybkiego biegu...

[Raziel-chan]

Adamant momentalnie i bezgłośnie zerwał się na nogi, jednym płynnym ruchem wyciągając z zaczepów swój wielki miecz i badając wzrokiem ciemnośc między otaczającymi ich drzewami.

"Cicho... Słuchajcie i patrzcie. Coś się dzieję. Widziałem jakiś cień w lesie. Wszystkie zwierzęta pomilkły..."

"..." ... Zagłuszasz...

"Zbudziło się coś naprawdę potężnego. Czuję to. Przygotujcie się do walki... albo szybkiego biegu..."

"..." - Adamant mocniej zacisnął palce na rękojeści swego srebrzystego oręża, czując lekki dreszcz.

[Netrath]

Erthang z napięciem wypatrywał wszelkiego ruchu między drzewami. Jednak nawet jego oczom ciężko było przebić się przez mrok. Jednocześnie nasłuchiwał wszelkiego hałasu.
Byle mnie to nie wyczuło - przemknęło mu przez myśl. Starał się całkowicie ukryć swoje zdolności magiczne... Pamiętał jak się tego uczył... Ale to było tak dawno...

[Damek]

Damizjusz zbudził się łapiąc topór i obmacując się po nogawce szukając czegoś schował koc cały czas wpatrójąc się w ciemność załorzył plecak i wyjoł coś z nogawki i schował do rękawa gdzie miał keszeń shował to coś do tej keszeni ,zdioł opaske schował ją do keszeni i czekał
____________
Mythai rulez 

[Whitefire]

Cień, mroczniejszy niż nocna ciemność, pojawił się znów, może sto metrów od was. Pomknął w prawo; za chwilę dołączył do niego drugi i trzeci. Nie zbliżając się, w dwadzieścia sekund zatoczyły wokół was bezszelestne koło. Potem śmignęły gdzieś w górę, pomiędzy gałęzie.

[rzut k3 - padło na Adamanta]
[Adamant, rzuć walkę i podaj wynik]
____________

Co znaczą cechy | Jak losować cechy | Cennik przedmiotów | Kostki  | Mapa Sarii i Tahari


Tu tworzymy światy

[Raziel-chan]

[Oki:
WB: 12 + k10 (9 - blisko, blisko...) = 21
Obrażenia też?
Obrażenia:
Spec: (k10-1):4 - nie
10+k10 (7) = 17]

[Damek]

W chwili gdy cienie pomkneły w góre Damizjusz ujawnił sztylet o złotym rękojeściu wysadzany szfirami.
____________
Mythai rulez 

[Whitefire]

Stoicie, aż do bólu wpatrzeni w mrok. Słychać tylko szum i skrzypienie drzew. Płynące w oddali chmury na moment odsłaniają księżyc; las ożywa subtelnymi, tańczącymi w rytm wiatru półcieniami.

Nie ma żadnego ostrzeżenia. Potworny, rozmazany kształt spada na was wprost z góry, w kompletnej ciszy. Adamant - w ostatniej chwili słyszysz cichy syk. Kiedy oglądasz się w górę, dostrzegasz ciemne skrzydła, rozdziawioną szeroko paszczę i cztery lśniące bielą kły. Unosisz miecz, lecz zbyt wolno: potworny, wężowy łeb uderza cię w pierś i obala. Stworzenie, które cię atakuje to hakran - podobny do węża, lecz uskrzydlony. Gdzieś, kiedyś, słyszałeś o takich legendy... Lecz teraz z pewnością nie masz czasu o tym myśleć.
[obrażenia: 18 - zębiska miażdżą i przebijają nawet twój napierśnik!]

Kolejne złowrogie cienie odrywają się od drzewi i atakują, wprawiając podnoszącą się właśnie, nocną mgłę w nagłe zawirowania... Poza jednym krzykiem Adamanta wciąż nie słychać nic.

[Młody leśny hakran: ZDR 18, Wytr 8, W 14, Cios (k12) k10+4]
[każdy z was walczy z jednym]
[sorry, zapomniałem podać konkrety:
walka hakrana atakującego Damizjusza: 24
walka hakrana atakującego Raziela: 15
walka hakrana atakującego Erthanga: 19]
____________

Co znaczą cechy | Jak losować cechy | Cennik przedmiotów | Kostki  | Mapa Sarii i Tahari


Tu tworzymy światy

[Damek]

(11+(k10)3 = 14)

Gdy cień nadleciał z góry Damizjusz w ostatniej chwili wystawił ostrze sztyletu do góry  tak że cień na dział się na ostrze sztyletu.

[akcja zakończona niepowodzeniem, wyjaśnienie wyżej - Whitefire]