Fantastyka i jej Autorzy
Korona Gwiazd
To jest recenzja. Pomaga zdecydować, czy warto czytać książkę.
"Korona Gwiazd" to jeden z ciekawszych cyklów literatury fantasy autorstwa Kate Elliot. Niezwykłą i uderzającą cechą sagi jest mocne osadzenie w realiach historycznych - tak, tak - średniowiecznej Europy. Och, jest to świat fantastyczny, są elfy, gobliny i magia; niemniej, wedle słów samej autorki, realia zostały oparte na historycznych przesłankach z okresu wędrującego dworu królewskiego w Niemczech za czasów Ottonów. Podobnie i w innych kwestiach łatwo dopatrzyć się co najmniej analogii do dawnych dziejów Europy; Kościół Jedności to nic innego jak średniowieczny Kościół Chrześcijański, tyle że z "Panią i Panem" zamiast "Trójcy Świętej"; błogosławiony Daisan to jakieś tam echo Jezusa - tyle że bodaj w tym wypadku uważany jest tylko za człowieka; są opactwa, zakony, herezje; są kasztele i hrabstwa, a sama mapa, jak by to powiedzieć, też wygląda znajomo. Ba, są nawet Qumanowie, dzicy jeźdźcy ze skrzydłami z gryfich piór, zamieszkujacy gdzieś za rzeką Odrą...
W tę scenerię wpisane są zarówno wydarzenia z życia wzięte: walki dynastyczne, zdrada i krew; jak i postacie oraz sprawy niezwykłe, fantastyczne: klątwy i zakazana wiedza, przedziwne stworzenia i magiczne kręgi... Wizja ukazanego świata jest ogromna, chociaż w powieść trzeba się wczytać, żeby ją w pełni docenić. Tym bardziej, że K. Elliott ma miejscami tendencje do przynudzania (przynajmniej moim zdaniem), czasami też (znowu moim zdaniem) przesadza z ilością enigmatycznych scen które nie wiadomo jak powiązać z resztą fabuły - chociaż niektórzy mogą to lubić (ja lubię, zazwyczaj, ale powyżej pewnego progu zaczyna mnie to drażnić).
Ale chociaż pewne cechy pisarstwa K. Elliot nie zmieniają się w kolejnych tomach, trzeba przyznać jedno: "Korona Gwiazd" może oszołomić bogatą wizją. Konflikty zaprezentowane w pierwszym tomie - pierwszych kilku tomach - okazują się być właściwie tylko preludium do wydarzeń o znacznie szerszej, kosmicznej skali. Fajne. Kiedy się przyzwyczaić, czyta się dobrze, chociaż piąty i szósty tom mogą się chwilami wydawać z lekka przynudne.
Odradzam osobom, które nie mają zacięcia do długich cyklów, ale pozostałym polecam gorąco.
Opisy tomów:
Tom 1 | Tom 2 | Tom 3 | Tom 4 | Tom 5 | Tom 6 | Tom 7
Przeczytałeś tę powieść? Napisz, co o niej myślisz - inni skorzystają!
Nasi użytkownicy napisali 77204 wiadomości na forum oraz dodali 443 publikacji. Zapisało się nas już 2008 Ostatnio do paczki dołączył IdioticFishe Po stronie kręci się 61 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 61 gości. |
|
|