(Kliknij na mapę lub tutaj, żeby powiększyć)

Garp podniósł się i podkuśtykał do okna. Ciągłe przesiadywanie pośród zimnych kamieni Wieży dało mu się ostatniej zimy bardzo we znaki; łatwiej się męczył i czasami z niechęcią przyznawał, że jest mu coraz trudniej wspinać się po krętych schodach do gabinetu na szczycie. Odchylił lekko okiennicę, wpuszczając do słabo oświetlonej komnaty odrobinę dziennego światła. Na chwilę zatrzymał się przy wąskim parapecie. Szum wielkich wodospadów docierał aż tutaj, a łagodna mgiełka spowijała stoki zieleniących się poniżej zboczy. Na myśl, że być może będzie musiał opuścić Verd, żal ścisnął mu serce.

- Mistrzu?

- Tak, Ivoy, tak... Co też... Ach. Genea. Niestety, Genea ma własne, równie mroczne demony - podjął, odwracając się - a głęboko w jej trzewiach skryte są inne groźne siły. Z tego, co wiem, chodzi o jedną z Potęg, na szczęście skutą niewidzialnymi kajdanami i dobrze strzeżoną. Znana jest pod mianem Władcy Nocy, lecz nigdy nie słyszałem jej prawdziwego imienia, takiego które mógłbym dopasować do legend z Pierwszych Er. Wiem za to, że w ostatnich tysiącleciach dwukrotnie wydostawała się na wolność, a cały kontynent pogrążał się wówczas we krwi, popiołach i ciemności. Dosłownie!

...Za pierwszym razem trwało to tak długo, że przetrwała zaledwie cienka nić życia. Kiedy wreszcie, nieznanym mi sposobem, mroczny Byt został pokonany, a nad Geneą znów wybłysło złote słońce, niedobitki ludzi i innych ras postanowiły uczcić to wydarzenie rozpoczęciem nowej ery, którą nazwano Erą Świtu.

- Chcesz powiedzieć, że inaczej liczy się tam lata, niż u nas? - zapytała Ivoy zdumiona.

- Dokładnie tak! Na świecie jest wiele różnych kalendarzy. Są nawet miejsca, gdzie lat nie liczy się wcale, a upływ czasu odmierzany jest tylko narodzinami i śmiercią.

- Nasz liczony jest od końca Wojen Tęcz i przybycia do Krainy.

- A przecież to nie to samo. - Garp uśmiechnął się. Zamiast usiąść, spacerował tam i sam po niewielkiej komnacie. - Między jednym a drugim upłynęły lata. To w Sodor zaczęli liczyć od końca Wojen Tęcz. Czyli przed wami. Ale z jakichś przyczyn naliczyli mniej lat niż wy. Po prostu pogubili się w rachubie o ponad wiek!

Ivoy zamrugała powoli wielkimi oczyma.

- Może to nie takie ważne - rzekła wreszcie. - Czy to oznacza, że Wojny Tęcz nie objęły całego świata? Przecież to największe zmagania w dziejach śmiertelników!

- Na pewno jakoś dało się je odczuć na pozostałych kontynentach. - Garp zaciągnął się i z zaskoczeniem stwierdził, że fajka prawie wygasła. Z pewnym namaszczeniem ubił mocniej tytoń. - Ale słabiej, dużo słabiej. Moce były tutaj. Tam, kto wie? Być może po prostu słudzy zła byli bardziej aktywni niż zawsze? Może panował nieurodzaj i plagi, a pośród ludzi częściej wybuchały niesnaski oraz wojny?

- Wszędzie, gdzie są ludzie, wybuchają wojny - zauważyła Ivoy posępnie. - Najwyraźniej ta zasada pozostaje niezmienna we wszystkich stronach świata.

- To smutna prawda. Pod tym względem ich życie nie różni się od naszego.

- A pod innymi?

- Nie wykuwają tam tak dobrego żelaza, jak tutaj - powiedział Garp z namysłem. - Nie znają takich łodzi, jakie można znaleźć gdzieniegdzie u nas. Ale za to ich konie ponoć są niezwykle rącze. Mają też doskonałe łuki. Tak naprawdę trudno być pewnym podobnych szczegółów, tym bardziej, że przecież każdy kraj jest inny, każdy na swój sposób piękny, niezwykły, straszny.

- Chciałabym kiedyś to wszystko zobaczyć - wyszeptała Ivoy, przyglądając się mapom jeszcze długo po tym, jak Mistrz umilkł.

- A póki co, trzeba przynieść wody z rzeki - Garp wskazał sękatym palcem na pusty dzban w rogu. - Wiedza nie może przychodzić za łatwo. Rzadko się ją wtedy docenia.

Nasi użytkownicy napisali 77204 wiadomości na forum oraz dodali 443 publikacji. Zapisało się nas już 2008 Ostatnio do paczki dołączył IdioticFishe   Po stronie kręci się 470 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 470 gości.