To jest recenzja.
Pomaga zdecydować, czy warto czytać książkę.

Cykl Stevena Eriksona "Opowieści z Malazańskiej Księgi Poległych" docelowo ma liczyć sobie dziesięć tomów i, trzeba to przyznać, każdą kolejną stronę czyta się coraz lepiej. Powieści, kiedy już nabierają rozpędu, rzucają na kolana rozległą wizją, śmiałymi scenami walk i zawikłaną intrygą. Główne postacie: kapitan Paran, Crokus, Sójeczka, Żal, Szybki Ben, Kalam, Kruppe, Rake i wielu innych zachwycają realizmem i prawdziwą ludzką głębią. Jest w tym dziele iskra, której brakuje tylu innym. Świat sagi został pierwotnie skonstruowany jako setting (świat) dla gry RPG.

Świat Malazańskiej Sagi... jest dość skomplikowany, by zakręcić w głowie nawet wytrawnym czytelnikom fantasy. Akcja toczy się na kilku kontynentach: Genabackis (w sercu którego znajduje się Darudżystan, największe i wciąż niezdobyte miasto kontynentu), Quon Tali (gdzie leży Unta, stolica Imperium), Siedem Miast i Korelri - nie licząc drobnych wysp. Jak na razie co druga opowieść toczy się na Genabakis, gdzie wpływy Imperium Malazańskiego są jeszcze dość słabe.

Imperium rządzone przez cesarzową Laseen jest jednakże tylko najnowszą historią tych ziem. Tymczasem wydarzenia, które się na nich toczą, są nierozerwalnie złączone z prehistorią malazańskiego świata: z czasami, gdy po świecie chodziły inne rasy niż człowiek: najpierw K'Chain Che'Malle, potem Forkrul Assailowie, Jaghuci i Tlan Imassowie. Wszystkie te rasy posiadały ogromną, niesłychaną wręcz moc: gdyby w dużym stopniu nie wyniszczyły się wzajemnie, rasa ludzka nie miałaby czego szukać na opustoszałych kontynentach. W powieści znajdą się też inne starożytne ludy: Tiste (Andii, Edur, Liosan), Elenti (czyli smoki), Thelomeni Toblakai i inne.

Na wydarzenia obecne mają wpływ zamierzchłe dzieje: sprzed 300 000 lat, kiedy to na gruzach cywilizacji K'Chain Che'Male Imassowie toczyli krwawe Wojny Jaghuckie; straszliwe zmagania sprzed 100 000 lat, kiedy to powstały pierwsze imperia ludzi, w tym najstraszliwsze i najkrwawsze, imperium Kallora. Zmagania z Kallorem doprowadziły do sprowadzenia na Ziemię obcego boga, zwanego później Upadłym, który w swym obłąkaniu zagrażać ma światu już po wsze czasy. Zanim przeklętego imperatora strącili z tronu i przeklęli trzej pradawnni bogowie: K'rul, Draconis i Siostra Zimowych Nocy, zdążył on obrócić w popiół cały kontynent, którym władał, tak że nie przeżyło nic i nikt.

Niezwykłe i skomplikowane są również prawa rządzące magią, która podzielona jest na groty. Ludzie mogą korzystać tylko z części z nich - najczęściej z jednej lub dwóch, a najpotężniejsze groty to groty starożytne, związane z pradawnymi ludami. Istnieją także groty chaosu, poprzedzające Ciemność i Światło, które nieustannie zagrażają wszelkiemu życiu. Oprócz konceptu grot istnieje również pojęcie Domów, dawniej zwanych Twierdzami, którymi władają potężni Bogowie.

Nie wszystkie Bóstwa i półbogowie, znane pod wspólną nazwą Ascendentów, są jednak przypisane do konkretnych Domów, i nie wszystkie najważniejsze postacie Domów muszą być nieśmiertelne. Zresztą, sami bogowie nie grzeszą w żadnym razie jakąś szaleńczą nieśmiertelnością - w każdym razie nie tak bardzo, jak im się wydaje. Bóstwa słabną, gdy tracą wyznawców, a odpowiednio potężny przeciwnik może je nawet zniewolić.

Powiązania pomiędzy wszystkimi tymi supernaturalnymi elementami nie są nadal do końca wyjawione, ale okazji do zmagań nie brakuje. Historia Malazańskiego Imperium zostaje więc rzucona na znacznie szersze wody - a zarazem sama jest tłem dla spraw znacznie bardziej wysublimowanych - historii o ludziach, którzy próbują w tym szalonym świecie odnaleźć miejsce dla siebie.

Opisy tomów:

Tom 1 | Tom 2

Zobacz, co napisali inni i zostaw własną opinię »

Nasi użytkownicy napisali 77204 wiadomości na forum oraz dodali 443 publikacji. Zapisało się nas już 2008 Ostatnio do paczki dołączył IdioticFishe   Po stronie kręci się 121 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 121 gości.