To jest streszczenie - opisuje fabułę utworu.
Przeczytaj, jeśli chcesz sobie przypomnieć lub poznać książkę.

Drugi tom sagi podejmuje opowieść 10 lat po zakończeniu wydarzeń z pierwszej i koncentruje się głównie wokół postaci tytułowej. Okazuje się, że "zegar", którego Tytus i Henri-Laurent użyli, aby uciec przed niebezpieczeństwem pod koniec "Władców Podziemi" nie ma nic wspólnego ze wskazywaniem czasu. W rzeczywistości jest to urządzenie stworzone przez samych Starszych Bogów, które pozwala na podróżowanie w czasie, przestrzeni i pomiędzy wymiarami. Używanie go wymaga wielkiej sprawności umysłu i wiedzy, dlatego też de Marigny, chwilę po tym jak rozpoczął podróż, "wypadł za burtę" i został wyłowiony z Tamizy... 10 lat później. Dzięki opiece Fundacji Wilmartha szybko doszedł do siebie. Utracona dekada obfitowała w starcia Fundacji z potworami i sługami KC; w tej wojnie - tak to nazwać należy - wydarzyło się też wiele rzeczy tragicznych, jak zniszczenie głównej siedziby organizacji w Miskatonic. Był to tylko jeden ze skutków rozpowszechnienia fałszywych gwiazd, które nie pełniły swojej funkcji obronnej.

Tytus Crow przepadł. Po pewnym czasie jednak Henriego zaczęły dręczyć przeczucia i sny, wedle których Tytus wciąż żył. Nieoczekiwanie, odnalazła go Matka Quarry, staruszka będąca bardzo silnym medium i poinformowała go, że jego sny są prawdą, a Tytus potrzebuje jego pomocy. Korzystając ze swych mizernych umiejętności telepatycznych i z więzi pomiędzy sobą a przyjacielem, Henri spróbował nawiązać z nim kontakt.

I udało się. Tytus, znalazłszy punkt odniesienia, zdołał uciec Ithaquie i pośród nieskończoności czasu i przestrzeni odnaleźć drogę do domu. Historia, którą potem opowiedział, była zadziwiająca.

"Zegar", bo tak już nazywany będzie cudowny wehikuł Starszych Bogów, poniósł go daleko, daleko w przyszłość. Zanim Tytus opanował go na tyle, by zatrzymać jego podróż, dotarł niemal do końca czasu. Ziemia, którą wówczas zobaczył, była tylko jałową pustynią pod nienaturalnie wielką, umierającą gwiazdą. Pośród pustki ujrzał pomnik, ostatni ślad cywilizacji - lecz nie był to pomnik człowieka, a jakiejś istoty mu nieznanej, wywodzącej się od owadów.

Dalsze perypetie przeniosły go w niezliczoną ilość miejsc i czasów: do ery dinozaurów, gdzie musiał stawić czoła prehistorycznym drapieżcom i wybuchom wulkanów; w czasy Imperium Rzymskiego; w puste przestrzenie, gdzie musiał umykać Ogarom Tindalosa, które nazwał Wampirami Czasu, stworami z KC, i które potrafiły mu zagrozić nawet wewnątrz niezniszczalnego Zegara; do przedziwnego Świata Robotów, które miały własną świadomość, lecz tylko mglistą pamięć o istotach organicznych, które ongi były ich twórcami.

Tytus nie zdołał uciec Ogarom i jego ciało uległo zniszczeniu, lecz roboty, używając niezwykle zaawansowanej technologii, zdołały odbudować jego organy z tkanek syntetycznych. Dzięki temu przyjaciel Henriego zyskał nowe, niezwykłe zdolności, takie jak ogromna siła i wytrzymałość. Proces trwał długo, ale pozbawiono go potrzeby oddychania, odmłodzono o dwadzieścia lat - nastąpiła jego tytułowa przemiana.

Podczas tych wojaży towarzyszyły Tytusowi wizje i głosy Tianii, niezwykle pięknej kobiety, oraz Kthanida, Starszego Boga. Kthanid, jak się okazało, był lepszym (moralnie) bratem Cthulhu, władcą Elysii, cudownego świata Bogów. Jego Wielka Myśl oraz pomoc Tianii, która najwyraźniej zakochała się w wędrowcu z Ziemi, pomogły Tytusowi wydostać się z ostatecznych tarapatów: pomogły mu uciec przyciąganiu Czarnej Dziury.

Wreszcie, po wielu przygodach, Tytus trafił do Elysii, krainy dziwów i cudownych istot - jak choćby smoków. Poznał tu osobiście Tianię i Kthanida. Po pewnym czasie postanowił jednak wrócić, choćby na trochę, aby dokończyć niezałatwione sprawy na Ziemi. Odkrył bowiem, że to ludzie, nie Starsi Bogowie, są wyznaczeni na stróżów potworów KC i likwidacja wpływu tych potwórów na Ziemi jest między innymi jego zadaniem. W tarapaty, z których wydostał go Henri, wpadł podczas drogi powrotnej.

Powieść kończy się powrotem Tytusa na Elysię, ale już bez Zegara. Zegar, użyty tylko jako wrota, pozostaje do dyspozycji Henriego-Laurenta, który być może któregoś dnia zdecyduje się pójść w ślady przyjaciela - i odnaleźć Raj...

Zobacz, co napisali inni i zostaw własną opinię »

Nasi użytkownicy napisali 77204 wiadomości na forum oraz dodali 443 publikacji. Zapisało się nas już 2008 Ostatnio do paczki dołączył IdioticFishe   Po stronie kręci się 158 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 158 gości.