|
|
 |
|
|
 |
Rozdział 5 - Walka
 1. Broń jednoręczna
2. Broń dwuręczna
Poniżej prezentujemy jedynie podstawowy zestaw do cięcia, kłucia, szarpania, łamania i zgniatania. Więcej oręża można znaleźć w Dodatku A: Przedmioty lub w opracowaniach konkretnych światów.
Broń jednoręczna
Pięść
k2
Najczęściej używane przez kmiotków. Jej podstawowa zaleta to fakt, że zawsze jest. pod ręką. Kopanie i używanie najrozmaitszych "podręcznych" przedmiotów, jak kufle piwa na przykład, można liczyć jako k2 + 1. Tak czy inaczej należy oczywiście pamiętać o dodaniu S Ciosu.
Nóż
(k8) k4 W: +1 O: +1
Zadaje rany cięte i kłute. Najczęściej nie jest używany jako broń sama w sobie, ale raczej dodatek do niej. Ale nie polecam spotkania z kimś, kto trzyma noże w obu rękach... Nadaje się do rzucania lepiej od sztyletu. Miewają różną długość i ciężar. Dłuższe noże mogą mieć większą siłę ciosu: k4+1 lub nawet więcej.
Sztylet
(k8*) k4+2 W: +1 O: +1
Wyglądem przypomina krótki miecz; najczęściej jest symetryczny. Zadaje raczej rany kłute. Zależnie od szerokości ostrza może powodować szerokie rany kłute (puginał: k4+1; O + 1) lub, jeżeli jest wąski (tzw. Misericordia) prawie niewidoczne, głębokie rany (k6 obrażeń specjalnych). Większość typów nie nadaje się do rzucania. Często jest ozdobny.
Morgenstern (Morning Star)
(k12) k8+6* W: +2* O: +1
W przeciwieństwie do maczugi bojowej, osadzonej bezpośrednio na trzonie, morgenstern jest kulą na łańcuchu. Kule te bywają gładkie lub nabijane kolcami; tu mamy na myśli ten drugi rodzaj. Broń ta zadaje rany miażdżone, szarpane, kłute. Goją się one powoli i z trudnościami. Zazwyczaj używa się z nią tarczy. Trudno opanować tę sztukę walki, ale w rękach sprawnego wojownika jest bronią śmiertelną. Waży około 6 kg i ma długość 110 cm wraz z łańcuchem.
Używane ręce: 1 lub 2. Przy użyciu obu rąk, Siła Ciosu zwiększa się do k8+8, a W do +3. Niestety, nie może być trzymana dwoma rękoma przy walce z konia.
Wymagane cechy: S = min. 7
Maczuga bojowa
(k12) k4+6* W: +3* O: +4
Jednoręczna broń, niezwykle wygodna, zwłaszcza dla początkujących: nie wymaga bowiem wielkiej finezji, a jedynie siły. Między innymi z tego powodu szczególnie przydatna jest podczas większych bitew, tak przy walce z konia jak i pieszo. Ciężka, kolczasta kula wymaga niestety dość krótkiego trzonka, co osłabia nieco jej przydatność. Długość: do 80 cm, ciężar: do 5 kg.
Rodzajem maczug są buzdygany. Są one lepiej wyważone i lżejsze. Siła ich ciosu jest o 1 mniejsza: k4+5. Zwykle używane są w czasie bitwy i z konia - mają one w takich warunkach W +4 i +2 za konia.
Wymagane cechy: S = min. 7
Maczuga krótka lub Pałka
(k20) k4+3* W: +3 O: +4
Instrukcja wykonania:
1) Wejdź do lasu;
2) znajdź dobrą gałąź o długości nie większej niż 80 cm i nie cięższą niż 2 kg.
Jeśli chcesz, nabij ją także gwoździami: Siła Ciosu powinna wówczas wynieść k4+4 lub nawet k4+5. Potem uważaj, żeby się nie połamała...
Młot bojowy
(k12) k8+3 W: +2 O: +3
Przypomina młot, tyle że z paskudnym dziobem z jednej strony. Dobra broń do walki z konia, dobrze się też sprawia przy przebijaniu różnego rodzaju zbroi. Może mieć od 60 do 80 cm długości, i jakieś 4 kg ciężaru.
Wymagane cechy: S = min. 5
Miecz krótki
(k10) k6+2 W: +2 O: +3
Często stosowana broń, zwłaszcza pośród niewiast lub młodych mężczyzn. Wyróżnia się kilka szkół walki tą bronią, jak i wiele jej odmian. Zazwyczaj używana z tarczą. Zadaje zazwyczaj rany cięte, rzadziej kłute. Waży około 4 kg i ma długość 60 cm.
Wymagane cechy: S = min. 5
Miecz średni
(k10) k8+2 W: +3 O: +4
Często spotykana, lecz dość poślednia broń. Zazwyczaj używana z tarczą. Zadaje zazwyczaj rany cięte, rzadziej kłute. Waży około 5,5 kg i ma długość 90 cm.
Wymagane cechy: S = min. 7
Miecz długi jednoręczny
(k10) k10+2 W: +4 O: +5
Najczęściej stosowana broń bitewna, zwłaszcza pośród ludzi. Zazwyczaj używana z tarczą. Zadaje zazwyczaj rany cięte, rzadziej kłute. Waży około 7 kg i ma długość 120 cm.
Wymagane cechy: S = min. 9
Bastard, Miecz półtoraręczny
(k10) k10+3* W: +4 O: +5*
Doskonała broń, choć tylko najpotężniejszym pozwala na użycie tarczy. Miecze, tak półtoraręczne, jak i inne typy, imponują różnorodnością wyglądu i materiału, z którego są wykonywane. Ważą zwykle około 9 kg i są długie najwyżej na jakieś 140 cm.
Używane ręce: 1 lub 2. W wypadku używania dwóch rąk, siła ciosu wynosi k10+4, zaś O +6.
Wymagane cechy: S = min. 12 (jednoręcznie)
S = min. 6 (dwuręcznie)
Topór jednoręczny
(k12) k6+5 W: +3 O: +4
Ulubiona broń piechurów. Używana z tarczą lub bez. Zadaje rany cięte i miażdżone. Waży około 4 kg i ma długość do 1 m.
Wymagane cechy: S = min. 5
Topór jednoręczny dwustronny
(k12) k6+7 W: 3 O: +4
Doskonała, lecz rzadka broń, być może ze względu na cenę: potrzeba do jej wykucia nie tylko sporej ilości metalu, ale i subtelnego kunsztu, który tylko niewielu kowali posiadło. Używana z tarczą lub bez. Zadaje rany cięte i miażdżone. Zwykle takie topory ważą około 7 kg i mają długość do 110 cm.
Wymagane cechy: S = min. 10
Dzidy
(k8) k10+3 W: +3 O: +6
Ta prosta broń bywa często niedoceniana. Wbrew pozorom, piechur w nią uzbrojony jest śmiertelnie niebezpieczny. Istnieją aż cztery typy dzid:
Krótkie dzidy: Nie dłuższe niż 130 cm. Ważą około 2 kg i można nimi ciskać na niewielką odległość, choć są co najmniej równie skuteczne w walce wręcz. Mają tę zaletę, że wygodnie jest z nimi używać niewielkich puklerzy (O +1) przymocowanych do przedramienia jednej z rąk.
Piki: Mając długość od 3 do 6 metrów i wagę około 8kg. Nie rzuca się nimi - służą do przyjęcia szarży. Trzeba też je trzymać w obu rękach. Często okute żelazem, z powodzeniem są używane przeciwko konnicy. Na krótki dystans są bezużyteczne: pikinierzy noszą dodatkowo miecze. Wiele pik ma podobne do harpuna ostrze z zagiętym w tył hakiem. Są one szczególnie groźne: zadają obrażenia k10+4 (plus Sz pędzącego konia).
Włócznie: Są lżejsze od pik (około 3-4 kg) i w razie potrzeby, można nimi ciskać nawet na kilkadziesiąt metrów w dal. Ma spłaszczone ostrze. Włócznia, o ile jest trzymana w dwóch rękach, daje +4 do W.
Oszczepy: W stosunku do włóczni oszczep ma krągły kształt ostrza i nieco przesunięty środek ciężkości, jest też zwykle nieco lżejsza. Ma bardzo różną długość, od 120 do 180 cm, a ciężar około 2-3 kg. Można, zależnie od długości, walczyć nimi tak jak krótką dzidą lub włócznią, zadają jednak słabsze rany: k10 +2. Jest to przede wszystkim broń miotana.
Używane ręce: Zależnie od typu - patrz wyżej.
Wymagane cechy: piki - S = min. 6
Broń dwuręczna
Kij 2m
(k20) k4+4 W: +4 O: +7
Rany miażdżone, ogłuszanie. (Kij bez zaostrzonych końców, nie okuty, etc.). Niestety, jest to broń zawodna w starciu z metalem.
Maczuga barbarzyńska dwuręczna
(k20) k4+8 W: +3 O: +4
Jest to broń ciężka i nieporęczna, lecz nietrudna do zdobycia i w związku z tym dość popularna, zwłaszcza wśród biedoty i zwykłych zbójów. Jej użycie wymaga jednak krzepy: broń zwykle waży co najmniej 10 kg (różnice mogą być znaczne; najcięższe mogą mieć ponad 40 kilo) i ma długość około 120 cm.
Wymagane cechy: S = min. 7 (dla najlżejszych)
Młot bojowy dwuręczny
(k12) k8+8 W: +3 O: +4
Śmiertelna broń przeciwko każdemu przeciwnikowi. Żadna zbroja nie jest w stanie wytrzymać takiego uderzenia, zwłaszcza jeśli młot jest dobrze wykonany. Przy jego pomocy piechurzy zwalają czasem jeźdźców z koni, a w czasie bitwy, zataczając nim kręgi, szerzą wokół siebie pustkę.
Pomimo tego, jest to broń spotykana raczej nieczęsto, może ze względu na cenę. Ma ciężar około 8 kg i długość 170 cm.
Wymagane cechy: S = min. 6
Miecz dwuręczny
(k10) k10+6 W: +3 O: +5
Używany przez pieszych wojowników, w zbroi lub bez. W silnych rękach potężna broń. Waży około 12 kg i ma długość 160 cm.
Wymagane cechy: S = min. 8
Topór dwuręczny (jedno ostrze)
(k12) k6+9 W: +3 O: +3
Broń popularna, ale przeznaczona dla osób dysponującą dużą siłą fizyczną. Zadaje rany cięte i miażdżone. Waży około 8 kg i ma długość 150 cm.
Wymagane cechy: S = min. 6
Topór dwuręczny dwustronny
(k12) k6+12 W: +3 O: +2
Broń popularna, ale przeznaczona dla osób władających dużą siłą fizyczną. Zadaje rany cięte i miażdżone. Waży co najmniej 15 kg i ma długość do 170 cm.
Wymagane cechy: S = min. 10
Halabarda
(k12) k10+5 W: +3 O: +5
Częsta broń straży miejskiej i innych strażników. Na końcu drzewca znajdują się: toporowate ostrze, szpikulec i hak. Ponieważ nie ma możliwości użycia wraz z nią tarczy, najczęściej władający nią nosi jakąś zbroję. Halabardnicy są skuteczni w walce z pikinierami. Waży około 8 kg i ma długość ok. 2 m
Wymagane cechy: S = min. 7
Gizarma
(k8) k10+3 W: +3 O: +5
Przypomina włócznię z hakiem odchodzącym na jedną stronę i szpikulcem na drugą. U nasady metalowej części ma wąsy w które może się wplątać broń przeciwnika. Niebezpieczna broń przeciwko jeźdźcom lub w natarciach dużych, zbitych grup piechoty. W bliskim starciu przydaje się już mniej, choć można jej używać jako kija. Ciężar: 4 kg. Długość ok. 180 cm.
Glewia
(k10) k10+4 W: +3 O: +5
Kosa nadziana na sztorc bardzo tę broń przypomina. Ciężar: do 3 kg. Długość do 230 cm.
Runka
(k10) k10+3 W: 3 O: +5
Wygląda jak włócznia z sierpowatymi ostrzami po bokach głównego ostrza, wygiętymi do przodu. Waga: około 3kg; długość ok. 230 cm.
Kopia lub Lanca
(k10) 2k6+3 W: +6 O: -
Używana jest tylko z wytrenowanego po temu konia, z rozpędu i na dystans, niemal zawsze z tarczą i w uzbrojeniu. Przy użyciu testuje się średnią Zwierz i Z. Dodaje się też, do siły ciosu, Sz konia na którym jedzie jeździec. +2 W za konia dodaje się niezależnie. Niestety, kopia, która trafia w cel, bardzo często się łamie: wiele jest używanych tylko raz. Wybierając się do walki z kopią, nie należy zapominać o jakiejś lżejszej, dodatkowej broni. Ma około 4m. i waży dosyć różnie: 0d 8 do 17 kg.
Wymagane cechy: S = 7 - 13
Nasi użytkownicy napisali 77194 wiadomości na forum oraz dodali 443 publikacji.
Zapisało się nas już 2013
Ostatnio do paczki dołączył Sybilla Wa
Po stronie kręci się 9 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 9 gości. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
