Kluczową rolą jest rola MG, który ma najpełniejszy obraz wydarzeń, jest głównym narratorem i strażnikiem realizmu, a także odgrywa postacie napotkane przez bohaterów (w większości). Gracze natomiast wcielają się w role swoich postaci (tylko czasem kontrolują jeszcze np. psa).

Przede wszystkim fabułę tworzy tutaj kilka osób: MG i Gracze (minimum jeden, rzadko więcej niż siedmioro). Podczas gry, do Graczy zazwyczaj zwraca się jak do bohaterów ("Savril, widzisz przed sobą mur" zamiast "Marek, Savril widzi przed sobą mur"), a do MG już normalnie ("Misiu, co tu widzimy?" - powiedzmy, że to było normalne). W imieniu swoich bohaterów Gracze powinni mówić w pierwszej osobie: "Wchodzę i rozglądam się. Co widzę?". Nie należy "wychodzić z roli" również podczas dialogów:

"Co robimy?"

"Ja rozejrzę się na tyłach karczmy, a ty może wejdź na górę. Savril niech tu lepiej zostanie".

Ważne jest, że fabułę tworzą wszyscy razem. Dlatego Gracze, zapatrzeni tylko w swoją postać, to kiepscy Gracze. MG, który tylko utrudnia bohaterom życie, to kiepski MG. Proponujemy od wstępu postanowić: albo gramy fair, albo nie gramy wcale, bo rzecz traci sens. MG jest co prawda kontrolerem, ale nie ma obowiązku, a wręcz nie powinien zaprzątać sobie głowy sprawdzaniem, czy Gracz odpisał sobie na Karcie Bohatera utracone punkty Zdrowia albo pieniądze wydane na lepszy ekwipunek. Albo czy oszukuje przy rzutach kostką. To bzdura. Wszystkim, którzy tak robią, proponujemy: wpiszcie sobie od razu pięć razy wyższe cechy i 1000 sztuk złota w worku, a w "Różnych" nie zapomnijcie dodać zamku i małej armii. I nie toczcie walk, skoro i tak wiadomo, że wszystkich pokonacie.

Reguły są, jakie są; ustalmy, że jeżeli według nich gramy, to obowiązują tak samo, jak prawa fizyki. Nie ma co z nimi dyskutować: jabłko puszczone na ziemię spada... i już.

Ale nawet jeżeli wszyscy grają uczciwie, prowadzenie sesji może nastręczyć pewnych trudności technicznych. Może na przykład się zdarzyć, że któryś bohater (niekoniecznie umyślnie) odłączy się od reszty. W takim wypadku również Gracz nie powinien wiedzieć, co spotyka pozostałych. Zazwyczaj jest to kłopot: niektórzy muszą wychodzić z pokoju, albo umawiać się na osobne sesje. O ile cała grupa grających ma dużo czasu i spotyka się często, problem jest niewielki, ale czasami dobrze jest unikać podobnych sytuacji.

Jeszcze częściej może się zdarzyć, że bohaterowie (a zatem i Gracze) będą mieli przed sobą jakieś tajemnice: dotyczące ich postaci, umiejętności, posiadanych przedmiotów lub informacji. Sprawia to, że gra staje się ciekawa, jednak bywa również kłopotliwe. Najlepiej w takich wypadkach porozumiewać się z MG (lub innymi wtajemniczonymi Graczami) za pomocą karteczek lub rozmów na osobności. Oczywiście inni zauważą, że ktoś "ma sekrety", ale to w sumie nic złego, niech się domyślają...

Nasi użytkownicy napisali 77204 wiadomości na forum oraz dodali 443 publikacji. Zapisało się nas już 2008 Ostatnio do paczki dołączył IdioticFishe   Po stronie kręci się 473 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 473 gości.