Wygląd pierwszych ubrań niewątpliwie zależał od klimatu: w obszarach bardzo ciepłych mogły to być zwykłe przepaski i okrycia z liści; w krainach chłodniejszych posługiwano się przede wszystkim skórami i futrami zwierząt.

Umiejętność wyprawiania skór, odpowiedniego ściągania jej ze zwierzyny, skrobania i natłuszczania, by była miękka, była znana od wczesnej epoki kamienia, jednak z czasem doskonalono ją i uczono się barwienia skór na rozmaite kolory. W czasach bardziej cywilizowanych zadanie odpowiedniego przygotowania skór przypadało kuśnierzom (praca w futrze i skórach), rymarzom (wytwarzanie ubrań i przedmiotów skórzanych), szewcom (wytwarzanie butów) i garbarzom (wyprawianie i barwienie skór).

Natomiast wytwarzanie tkaniny rozpoczyna się od skręcenia przędzy. W tym celu potrzebna jest przędzarka: przyrząd służący do skręcania nitek. Już 7000 lat temu służyło do tego wrzeciono. W średniowieczu wrzeciono zostało zastąpione nieco łatwiejszym w obsłudze kołowrotkiem (w Europie kołowrotki pojawiły się w XIII wieku). Kołowrotek napędzany jest pedałem (początkowo korbą), a jego kluczowym elementem jest wrzeciono osadzone na osi.

Jednocześnie z pojawieniem się wrzeciona, nauczono się splatać nici tak, by powstała tkanina. Pierwszym urządzeniem tkackim była drewniana rama. Z jej górnej belki zwieszano nici osnowy, obciążone ciężarkami, które następnie tkacz przeplatał nicią wątku. Mniej więcej 2000 lat p. n. e. do krosna dodano listwę pozwalającą odciągać co drugą nić osnowy. Od IV wieku naszej ery na południu Europy znano już krosno wyposażone w nicielnice do naprzemiennego odciągania grup nici osnowy i czółenko zawierające szpulkę nici wątku. Przy pomocy czółenka tkacz prowadził nić. Takie krosno pojawiło się w Polsce dopiero w X wieku.

blech - urządzenie do bielenia surowego płótna - to znaczy do wstępnego zmiękczania go. Na mniejszą skalę bielono płótno rozkładając je na łąkach i polewając wodą, roztworem popiołu i kwaśnym mlekiem.

czerwony barwnik - barwnik uzyskiwany głównie z czerwca polskiego (niegdyś jeden z ważniejszych towarów eksportowych Polski); czerwień uzyskiwano też z roślin takich jak marzanna lub alkanna.

grępla (grępel) - przyrząd do rozczesywania i czyszczenia wełny, lnu lub bawełny.

niebieski barwnik - zwykle było to indygo, ciemnobłękitny kolor uzyskiwany z roślin takich jak indygowiec, rdest ptasi lub urzet.

purpura - kolor władców; barwnik purpurowy uzyskiwano z rzadkiego ślimaka. Był niezwykle kosztowny i trudny do uzyskania.

srebrny barwnik - zwykle uzyskiwany przez domieszkę sproszkowanego srebra.

złoty barwnik - zwykle uzyskiwany przez domieszkę sproszkowanego złota.

żółty barwnik - uzyskiwano go głównie z korzenia kurukumy.

Nasi użytkownicy napisali 77194 wiadomości na forum oraz dodali 443 publikacji. Zapisało się nas już 2013 Ostatnio do paczki dołączył Sybilla Wa   Po stronie kręci się 3 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 3 gości.