1. Granie roli

 2. Tworzenie akcji

 3. Jeden za wszystkich - czy sam przeciw wszystkim?

Grę można sobie wyobrazić jako powieść. Nieszczególne ma znaczenie, jaka powieść to będzie. Nasz system przystosowany jest w pierwszej kolejności do światów fantasy; w rzeczywistości jednak może to być wszystko: SF, horror, kryminał czy nawet zwykła codzienność. Aby wziąć w niej udział, niezbędne jest zagranie roli bohatera.

Co to właściwie znaczy: granie roli?

Z pewnością jest to coś w rodzaju aktorstwa: na jakiś czas stajemy się, na przykład, potężnym wojownikiem, wszechmocnym magiem albo bystrookim łucznikiem. Tak czy inaczej, stajemy się kimś niezwykłym. Marzyliśmy o tym nie raz! Wziąć udział w powieści; dokonać innego wyboru niż bohater w książce, znaleźć się na jego miejscu... To wszystko teraz się spełnia.

Sztuka wcielenia się w jakąś postać jest jednak... no właśnie, sztuką. Zwłaszcza, jeżeli nie tylko nam ma się nasza gra podobać. Po pierwsze, należałoby dać naszej postaci coś ludzkiego. Kilka wad. Ułomność jakąś. Najmłodsi Gracze zapewne nie oprą się wszechwładnemu pędowi do herosów lub heroin jak najwspanialszych i jak najpotężniejszych, jednak zapewniamy, że nie o to w tym chodzi. Chodzi o przygodę, i o to, by była ciekawa. A ciekawą się stanie, jeśli wezmą w niej udział ciekawe postacie. Nie ideały. Nie zmienia to oczywiście faktu, że ogromną satysfakcję czerpiemy z tego, że jesteśmy Bohaterami - a nie jakimś szarym Kowalskim z sąsiedniego bloku.

Druga rzecz, to sprawa oceny własnych umiejętności. Najłatwiej, rzecz jasna, grać samego siebie. Dużo trudniej zagrać kogoś zupełnie innego, a zwłaszcza takiego, który ma wiele wymyślonych cech. Zazwyczaj ani jedno, ani drugie nie jest za dobre. Najlepiej jest, jeżeli postać jest ciekawa, ale zarazem ma w sobie coś z nas. Proponujemy unikać postaci skrajnie odmiennych od nas samych, zwłaszcza jeżeli zamierzamy grać nimi dłużej. Nie warto też próbować grać postaci nadmiernie milkliwych - doświadczenie mówi, że raczej zepsujemy w ten sposób zabawę.

Najważniejsze, to żebyśmy czuli się dobrze - i my, i pozostali.

Najlepsza gra ma miejsce wtedy, gdy wymaga się nie tylko od Mistrza Gry, ale i od Graczy. Jeżeli Gracze pomogą w kreowaniu akcji, sesje staną się piękne. Jest to zresztą nad wyraz logiczne - przyglądnijmy się bohaterom książek - przecież oni nie są świadomi istnienia narratora (takiego MG); tworzą sobie swoje własne cele i dążąc do nich, budują fabułę. I to właśnie ich czyny stanowią trzon akcji każdej powieści - reszta jest tylko uzupełnieniem. Podczas wielu sesji RPG, właśnie tego elementu brak jest najbardziej.

Bywa, że Gracze wcale ze sobą nie współpracują. Zazwyczaj w rozgrywkach RPG bohaterowie tworzą drużynę, w której starają się łączyć siły przeciwko wspólnym niebezpieczeństwom, są jednak i takie Gry, w których więcej jest spiskowania, intryg, walki i tajemnic aniżeli współpracy. Nie można powiedzieć, by było to niewłaściwe; zależy to raczej od Graczy i tego, co uważają za zabawę. Z całą pewnością staranne i realistyczne odgrywanie relacji między bohaterami (nieufność, przyjaźń, zawiść, wierność, lekceważenie itp.) jest sztuką trudną, ale i bardzo ciekawą. Być może najrozsądniej jest połączyć jedno z drugim.

Nasi użytkownicy napisali 77181 wiadomości na forum oraz dodali 442 publikacji. Zapisało się nas już 2010 Ostatnio do paczki dołączył Madraz0   Po stronie kręci się 0 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 0 gości.