|
|
 |
|
|
 |
Rozdział 5 - Walka
 1. Narracja
2. Dialog
3. Walka według ustalonych zasad
4. Styl mieszany
Czasem (lub jeśli taki jest styl Mistrza Gry) przebieg starcia może być po prostu opowiedziany, a Mistrz Gry może bazować albo na własnym wyczuciu proporcji sił, albo na wymaganiach dalszego rozwoju akcji (przecież celem nadrzędnym jest dobra zabawa!). Opis walki może mieć również formę dialogu pomiędzy MG i Graczami, może być przeprowadzony na podstawie odwzorowania liczbowego, lub mieć formę mieszaną. Poniżej opisane są cechy charakterystyczne tych wszystkich sposobów.
Narracja
Najprostszym i w wielu wypadkach najbardziej efektownym wyjściem jest po prostu opowiedzenie przebiegu wydarzeń. Przejmując za Graczy inicjatywę, MG sam ustala rezultat walki i bierze na siebie odpowiedzialność za plastyczny i umiejętny jej opis. Przyjmując taki sposób, nie trzeba się przejmować regułami, systemem czy wysokością cech postaci. Dane liczbowe bohaterów i ich przeciwników znaczą niewiele lub zgoła nic. Niestety, posiadając kontrolę nad wynikami walk, MG bardzo ogranicza element ryzyka w Grze i choć wciąż nie może przewidzieć decyzji Graczy, jest w stanie pokierować losami bohaterów bardziej świadomie. Jest to poważne ograniczenie.
Warto jednak stosować tę metodę choćby wówczas, gdy Gracze wolą się skoncentrować na przebiegu akcji i na jej płynności. Są przecież tacy, którzy po prostu nie lubią z rozmaitych powodów walczyć: nie przepadają z przemocą, nie lubią matematyki i żmudnych wyliczeń, czy też wolą się skupić na głównym wątku wydarzeń i chcą, aby opowieść płynęła swobodnym, równym rytmem. Urok tego rozwiązania polega na tym, że ładnie komponuje się z całością opowieści i nie zajmuje wiele czasu (a raczej zajmuje tyle, ile powinien), dzięki czemu nie przerywa gwałtownie ciągu wydarzeń. Dzięki możliwości narracji zabawa może zyskać bardziej "powieściowy" (czy też, jak wolą inni, "filmowy") charakter i upodobnić się do barwnej, równomiernie skomponowanej opowieści.
Zalecane jest, aby Mistrz Gry, który stosuje tę formę, starał się mieć na uwadze istotność danego starcia: jeśli jest ono mało ważne i raczej epizodyczne, nie warto poświęcać mu dużo uwagi; jeśli jest decydujące, trudne, niesie dużo ryzyka - warto opis ubarwić, przedłużyć, udramatyzować. Często zachodzi potrzeba przedstawienia przebiegu walki każdego bohatera z osobna. Oczywiście, jeśli jest to sensowne, walka może być nawet skwitowana krótkim komentarzem jej rezultatu.
Dialog
Pomimo licznych zalet narracja jako sposób odwzorowania walki niesie z sobą istotny problem: MG, przejmując całkowicie inicjatywę i kontrolując wynik starcia, odbiera Graczom możliwość decydowania o losach ich bohaterów, a jakikolwiek wynik inny niż absolutne zwycięstwo bohatera zazwyczaj wywołuje protest i próby "cofnięcia czasu" ("ależ ja bym tak wcale nie zrobiła!"). Cokolwiek zdecyduje Mistrz Gry, zawsze można by mu przecież zarzucić stronniczość, albo nie uwzględnianie faktycznych umiejętności przeciwników. MG nie jest w końcu Bogiem i jego autorytet niestety bywa różny: takie kłótnie potrafią w końcu popsuć całą zabawę.
Aby dać Graczom minimum poczucia udziału w wydarzeniach, dobrym wyjściem jest forma dialogu, w którym MG wprowadza scenerię i opisuje Graczom sytuację, a ci następnie deklarują czynności, o których faktycznym przebiegu i skutkach informuje ich znów MG. Taki sposób jest klasycznym układem RPG i opiera się na tych samych zasadach, co prowadzenie całej akcji. Ponieważ sytuacja walki jest sytuacją szczególną, opisy obydwu stron, w tym zwłaszcza Gracza, muszą być o wiele bardziej precyzyjne niż zwykle, w myśl zasady, że to, co niedopowiedziane, można interpretować dowolnie. Wspólny opis wymaga kunsztu i dobrej znajomości pomiędzy Graczami a MG; stosowanie go "na siłę" może zaowocować godnym pożałowania skutkiem.
Walka według ustalonych zasad
W porównaniu z narracją czy dialogiem, walka według reguł znacznie bardziej opiera się na zrządzeniach losu. Mistrz Gry ma znacznie mniej do powiedzenia - głównie pilnuje przestrzegania zasad. Zastosowanie tej metody pozwala uniknąć niesprawiedliwej "śmierci" z ręki MG lub, z drugiej strony, nudy (w razie gdy bohaterowie zawsze wygrywają). Ponadto, walka według reguł wykorzystuje w pełni wszystkie te liczbowe wartości cech, nad którymi Gracze męczyli się podczas tworzenia postaci. Nareszcie to bohaterowie walczą - a nie Gracze lub MG.
Wadą tej metody jest spore spowolnienie tempa gry w momencie, gdy dzieje się dużo naraz. Z tego względu walkę, jak i inne sytuacje w których bardzo dużo dzieje się w jednej chwili, dzieli się na tury, trwające zwykle około 10-ciu sekund. Tym sposobem Mistrz Gry jest w stanie zająć się każdym Graczem po kolei i z osobna. Tura może być nieco krótsza (jeśli wydarzenia następują w zawrotnym tempie) lub dłuższa (jeśli toczą się spokojnie). Tury powinny być takiej długości, żeby działania jednego z bohaterów nie zdążyły wpłynąć na działania innych. Z drugiej strony, w turze powinno coś się zdarzyć i zakończyć (np. któryś z ciosów podczas walki w starciu powinien dojść do skutku). Należy również uważać, by Gracze nie nudzili się, podczas gdy MG zajmuje się przez dłuższy czas jedną osobą.
Sposób przeprowadzenia takiej walki omówiony jest w dalszej części tego rozdziału.
Styl mieszany
Jak sugeruje nazwa, jest to ogólny styl MG polegający na stosowaniu wszystkich powyższych metod przeprowadzania walki zależnie od okoliczności. Ta metoda jest chyba najbardziej godna polecenia, pod warunkiem umiejętnego zastosowania różnych sposobów w różnych sytuacjach. Pozwala ona czerpać z walki w RPG największą przyjemność.
Gra może być wówczas zarówno dynamiczna, jak i dokładna oraz prawdopodobna, gdy trzeba. Nie sposób jest dokładnie określić, kiedy należy prowadzić walkę którym stylem. Niektórzy wolą być konsekwentni i zazwyczaj stosują tylko jedną metodę, inni zechcą po prostu wybierać to, co lubią najbardziej. Tak czy inaczej, styl mieszany wymaga uwzględnienia zarówno sytuacji w Grze (czy ta walka jest na tyle ważna, by się wdawać w matematykę? czy różnica sił nie jest tak duża, że wystarczy w myślach ustalić prawdopodobieństwo?), jak i realnej (może Gracze są znudzeni i potrzebują zmiany stylu?). Nie dopuszczając w kluczowych momentach do walki według reguł, MG może skierować Graczy na tory zaplanowanej wcześniej przygody.
Prowadzenie walk w Grze stylem mieszanym jest też niezwykle trudne. Wymaga bowiem zarówno obeznania z regułami, jak i umiejętności logicznego i barwnego prowadzenia opisów (która zresztą w jakimś stopniu przydaje się zawsze, niezależnie od stylu). Koniec końców, wybór i sposób prowadzenia należą ostatecznie tylko od MG.
Nasi użytkownicy napisali 77181 wiadomości na forum oraz dodali 442 publikacji.
Zapisało się nas już 2010
Ostatnio do paczki dołączył Madraz0
Po stronie kręci się 2 osób: 0 zarejestrowany, 0 ukrytych, 2 gości. |
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
